Conjugaison:espagnol/escupir

Conjugaison en espagnol
escupir
Verbe du 3e groupe, conjugué comme {{es-conj-3}}

escupir, verbe espagnol du 3^e groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	escupir	[es.kuˈpiɾ]	haber	escupido	[aˌβeɾ es.kuˈpi.ðo]
Gérondif	escupiendo	[es.kuˈpjen̪.do]	habiendo	escupido	[aˌβjen.do es.kuˈpi.ðo]
Participe passé	escupido	[es.kuˈpi.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   escupo [esˈku.po] (tú/vos)  ou (vos)   escupes  escupís [esˈku.pes] [es.kuˈpis] (él/ella/Ud.)   escupe [esˈku.pe] (nosostros-as)   escupimos [es.kuˈpi.mos] (vosostros-as/os)   escupís [es.kuˈpis] (ellos-as/Uds.)   escupen [esˈku.pen]	Passé composé (yo)   he escupido [e es.kuˈpi.ðo] (tú/vos)   has escupido [as es.kuˈpi.ðo] (él/ella/Ud.)   ha escupido [a es.kuˈpi.ðo] (nosotros-as)   hemos escupido [ˈe.mos es.kuˈpi.ðo] (vosotros-as/os)   habéis escupido [a.ˈβejs es.kuˈpi.ðo] (ellos-as/Uds.)   han escupido [an es.kuˈpi.ðo]
Imparfait (yo)   escupía [es.kuˈpi.a] (tú/vos)   escupías [es.kuˈpi.as] (él/ella/Ud.)   escupía [es.kuˈpi.a] (nosostros-as)   escupíamos [es.kuˈpi.a.mos] (vosostros-as/os)   escupíais [es.kuˈpi.ais] (ellos-as/Uds.)   escupían [es.kuˈpi.an]	Plus-que-parfait (yo)   había escupido [a.ˈβi.a es.kuˈpi.ðo] (tú/vos)   habías escupido [a.ˈβi.as es.kuˈpi.ðo] (él/ella/Ud.)   había escupido [a.ˈβi.a es.kuˈpi.ðo] (nosotros-as)   habíamos escupido [a.ˈβi.a.mos es.kuˈpi.ðo] (vosotros-as/os)   habíais escupido [a.ˈβi.ajs es.kuˈpi.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían escupido [a.ˈβi.an es.kuˈpi.ðo]
Passé simple (yo)   escupí [es.kuˈpi] (tú/vos)   escupiste [es.kuˈpis.te] (él/ella/Ud.)   escupió [es.kuˈpjo] (nosostros-as)   escupimos [es.kuˈpi.mos] (vosostros-as/os)   escupisteis [es.kuˈpis.teis] (ellos-as/Uds.)   escupieron [es.kuˈpje.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube escupido [ˈu.βe es.kuˈpi.ðo] (tú/vos)   hubiste escupido [u.ˈβi.ste es.kuˈpi.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo escupido [ˈu.βo es.kuˈpi.ðo] (nosotros-as)   hubimos escupido [u.ˈβi.mos es.kuˈpi.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis escupido [u.ˈβi.stejs es.kuˈpi.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron escupido [u.ˈβje.ɾon es.kuˈpi.ðo]
Futur simple (yo)   escupiré [es.ku.piˈɾe] (tú/vos)   escupirás [es.ku.piˈɾas] (él/ella/Ud.)   escupirá [es.ku.piˈɾa] (nosostros-as)   escupiremos [es.ku.piˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   escupiréis [es.ku.piˈɾeis] (ellos-as/Uds.)   escupirán [es.ku.piˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré escupido [a.ˈβɾe es.kuˈpi.ðo] (tú/vos)   habrás escupido [a.ˈβɾas es.kuˈpi.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá escupido [a.ˈβɾa es.kuˈpi.ðo] (nosotros-as)   habremos escupido [a.ˈβɾe.mos es.kuˈpi.ðo] (vosotros-as/os)   habréis escupido [a.ˈβɾejs es.kuˈpi.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán escupido [a.ˈβɾan es.kuˈpi.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   escupiría [es.ku.pi.ˈɾi.a] (tú/vos)   escupirías [es.ku.pi.ˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   escupiría [es.ku.pi.ˈɾi.a] (nosostros-as)   escupiríamos [es.ku.pi.ˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   escupiríais [es.ku.pi.ˈɾi.ais] (ellos-as/Uds.)   escupirían [es.ku.pi.ˈɾi.an]

Passé (yo)   habría escupido [a.ˈβɾi.a es.kuˈpi.ðo] (tú/vos)   habrías escupido [a.ˈβɾi.as es.kuˈpi.ðo] (él/ella/Ud.)   habría escupido [a.ˈβɾi.a es.kuˈpi.ðo] (nosotros-as)   habríamos escupido [a.ˈβɾi.a.mos es.kuˈpi.ðo] (vosotros-as/os)   habríais escupido [a.ˈβɾi.ajs es.kuˈpi.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían escupido [a.ˈβɾi.an es.kuˈpi.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   escupa [es.ˈku.pa] (tú/vos)  ou (vos)   escupas  escupás [es.ˈku.pas] [es.kuˈpas] (él/ella/Ud.)   escupa [es.ˈku.pa] (nosostros-as)   escupamos [es.kuˈpa.mos] (vosostros-as/os)   escupáis [es.kuˈpais] (ellos-as/Uds.)   escupan [es.ˈku.pan]	Passé composé (yo)   haya escupido [ˈa.ja es.kuˈpi.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas escupido  hayás escupido [ˈa.jas es.kuˈpi.ðo] [a.ˈjas es.kuˈpi.ðo] (él/ella/Ud.)   haya escupido [ˈa.ja es.kuˈpi.ðo] (nosotros-as)   hayamos escupido [a.ˈja.mos es.kuˈpi.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis escupido [a.ˈjajs es.kuˈpi.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan escupido [ˈa.jan es.kuˈpi.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   escupiera [es.kuˈpje.ɾa] (tú/vos)   escupieras [es.kuˈpje.ɾas] (él/ella/Ud.)   escupiera [es.kuˈpje.ɾa] (nosostros-as)   escupiéramos [es.kuˈpje.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   escupierais [es.kuˈpje.ɾais] (ellos-as/Uds.)   escupieran [es.kuˈpje.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera escupido [u.ˈβje.ɾa es.kuˈpi.ðo] (tú/vos)   hubieras escupido [u.ˈβje.ɾas es.kuˈpi.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera escupido [u.ˈβje.ɾa es.kuˈpi.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos escupido [u.ˈβje.ɾa.mos es.kuˈpi.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais escupido [u.ˈβje.ɾajs es.kuˈpi.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran escupido [u.ˈβje.ɾan es.kuˈpi.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   escupiese [es.kuˈpje.se] (tú/vos)   escupieses [es.kuˈpje.ses] (él/ella/Ud.)   escupiese [es.kuˈpje.se] (nosostros-as)   escupiésemos [es.kuˈpje.se.mos] (vosostros-as/os)   escupieseis [es.kuˈpje.seis] (ellos-as/Uds.)   escupiesen [es.kuˈpje.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese escupido [u.ˈβje.se es.kuˈpi.ðo] (tú/vos)   hubieses escupido [u.ˈβje.ses es.kuˈpi.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese escupido [u.ˈβje.se es.kuˈpi.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos escupido [u.ˈβje.se.mos es.kuˈpi.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis escupido [u.ˈβje.sejs es.kuˈpi.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen escupido [u.ˈβje.sen es.kuˈpi.ðo]
Futur (yo)   escupiere [es.kuˈpje.ɾe] (tú/vos)   escupieres [es.kuˈpje.ɾes] (él/ella/Ud.)   escupiere [es.kuˈpje.ɾe] (nosostros-as)   escupiéremos [es.kuˈpje.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   escupiereis [es.kuˈpje.ɾeis] (ellos-as/Uds.)   escupieren [es.kuˈpje.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere escupido [u.ˈβje.ɾe es.kuˈpi.ðo] (tú/vos)   hubieres escupido [u.ˈβje.ɾes es.kuˈpi.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere escupido [u.ˈβje.ɾe es.kuˈpi.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos escupido [u.ˈβje.ɾe.mos es.kuˈpi.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis escupido [u.ˈβje.ɾejs es.kuˈpi.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren escupido [u.ˈβje.ɾen es.kuˈpi.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   escupe  escupí [esˈku.pe] [es.kuˈpi] (usted)   escupa [esˈku.pa] (nosostros-as)   escupamos [es.kuˈpa.mos] (vosostros-as)   escupid [es.kuˈpið] (ustedes)   escupan [esˈku.pan]