Conjugaison:espagnol/intuir

Conjugaison en espagnol
intuir
Verbe du 3e groupe, conjugué comme {{es-conj-3-uir}}

intuir, verbe espagnol du 3^e groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	intuir	[in.tuˈiɾ]	haber	intuido	[aˌβeɾ in.tuˈi.do]
Gérondif	intuyendo	[in.tuˈjen.do]	habiendo	intuido	[aˌβjen.do in.tuˈi.do]
Participe passé	intuido	[in.tuˈi.do]

Indicatif

Présent (yo)   intuyo [inˈtu.jo] (tú/vos)  ou (vos)   intuyes  intuís [inˈtu.jes] [in.ˈtwis] (él/ella/Ud.)   intuye [inˈtu.je] (nosostros-as)   intuimos [in.ˈtwi.mos] (vosostros-as/os)   intuís [in.ˈtwis] (ellos-as/Uds.)   intuyen [inˈtu.jen]	Passé composé (yo)   he intuido [e in.tuˈi.do] (tú/vos)   has intuido [as in.tuˈi.do] (él/ella/Ud.)   ha intuido [a in.tuˈi.do] (nosotros-as)   hemos intuido [ˈe.mos in.tuˈi.do] (vosotros-as/os)   habéis intuido [a.ˈβejs in.tuˈi.do] (ellos-as/Uds.)   han intuido [an in.tuˈi.do]
Imparfait (yo)   intuía [in.ˈtwi.a] (tú/vos)   intuías [in.ˈtwi.as] (él/ella/Ud.)   intuía [in.ˈtwi.a] (nosostros-as)   intuíamos [in.ˈtwi.a.mos] (vosostros-as/os)   intuíais [in.ˈtwi.ais] (ellos-as/Uds.)   intuían [in.tˈwi.an]	Plus-que-parfait (yo)   había intuido [a.ˈβi.a in.tuˈi.do] (tú/vos)   habías intuido [a.ˈβi.as in.tuˈi.do] (él/ella/Ud.)   había intuido [a.ˈβi.a in.tuˈi.do] (nosotros-as)   habíamos intuido [a.ˈβi.a.mos in.tuˈi.do] (vosotros-as/os)   habíais intuido [a.ˈβi.ajs in.tuˈi.do] (ellos-as/Uds.)   habían intuido [a.ˈβi.an in.tuˈi.do]
Passé simple (yo)   intuí [in.ˈtwi] (tú/vos)   intuiste [in.tuˈis.te] (él/ella/Ud.)   intuyó [in.tu.ˈjo] (nosostros-as)   intuimos [in.tuˈi.mos] (vosostros-as/os)   intuisteis [in.tuˈis.teis] (ellos-as/Uds.)   intuyeron [in.tuˈje.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube intuido [ˈu.βe in.tuˈi.do] (tú/vos)   hubiste intuido [u.ˈβi.ste in.tuˈi.do] (él/ella/Ud.)   hubo intuido [ˈu.βo in.tuˈi.do] (nosotros-as)   hubimos intuido [u.ˈβi.mos in.tuˈi.do] (vosotros-as/os)   hubisteis intuido [u.ˈβi.stejs in.tuˈi.do] (ellos-as/Uds.)   hubieron intuido [u.ˈβje.ɾon in.tuˈi.do]
Futur simple (yo)   intuiré [in.tu.iˈɾe] (tú/vos)   intuirás [in.tu.iˈɾas] (él/ella/Ud.)   intuirá [in.tu.iˈɾa] (nosostros-as)   intuiremos [in.tu.iˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   intuiréis [in.tu.iˈɾeis] (ellos-as/Uds.)   intuirán [in.tu.iˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré intuido [a.ˈβɾe in.tuˈi.do] (tú/vos)   habrás intuido [a.ˈβɾas in.tuˈi.do] (él/ella/Ud.)   habrá intuido [a.ˈβɾa in.tuˈi.do] (nosotros-as)   habremos intuido [a.ˈβɾe.mos in.tuˈi.do] (vosotros-as/os)   habréis intuido [a.ˈβɾejs in.tuˈi.do] (ellos-as/Uds.)   habrán intuido [a.ˈβɾan in.tuˈi.do]

Conditionnel

Présent (yo)   intuiría [in.tu.iˈɾi.a] (tú/vos)   intuirías [in.tu.iˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   intuiría [in.tu.iˈɾi.a] (nosostros-as)   intuiríamos [in.tu.iˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   intuiríais [in.tu.iˈɾi.ais] (ellos-as/Uds.)   intuirían [in.tu.iˈɾi.an]

Passé (yo)   habría intuido [a.ˈβɾi.a in.tuˈi.do] (tú/vos)   habrías intuido [a.ˈβɾi.as in.tuˈi.do] (él/ella/Ud.)   habría intuido [a.ˈβɾi.a in.tuˈi.do] (nosotros-as)   habríamos intuido [a.ˈβɾi.a.mos in.tuˈi.do] (vosotros-as/os)   habríais intuido [a.ˈβɾi.ajs in.tuˈi.do] (ellos-as/Uds.)   habrían intuido [a.ˈβɾi.an in.tuˈi.do]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   intuya [inˈtu.ya] (tú/vos)  ou (vos)   intuyas  intuyás [inˈtu.yas] [in.tuˈyas] (él/ella/Ud.)   intuya [inˈtu.ya] (nosostros-as)   intuyamos [in.tuˈya.mos] (vosostros-as/os)   intuyáis [in.tuˈyais] (ellos-as/Uds.)   intuyan [inˈtu.yan]	Passé composé (yo)   haya intuido [ˈa.ja in.tuˈi.do] (tú/vos)  ou (vos)   hayas intuido  hayás intuido [ˈa.jas in.tuˈi.do] [a.ˈjas in.tuˈi.do] (él/ella/Ud.)   haya intuido [ˈa.ja in.tuˈi.do] (nosotros-as)   hayamos intuido [a.ˈja.mos in.tuˈi.do] (vosotros-as/os)   hayáis intuido [a.ˈjajs in.tuˈi.do] (ellos-as/Uds.)   hayan intuido [ˈa.jan in.tuˈi.do]
Imparfait (en -ra) (yo)   intuyera [in.tuˈje.ɾa] (tú/vos)   intuyeras [in.tuˈje.ɾas] (él/ella/Ud.)   intuyera [in.tuˈje.ɾa] (nosostros-as)   intuyéramos [in.tuˈje.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   intuyerais [in.tuˈje.ɾais] (ellos-as/Uds.)   intuyeran [in.tuˈje.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera intuido [u.ˈβje.ɾa in.tuˈi.do] (tú/vos)   hubieras intuido [u.ˈβje.ɾas in.tuˈi.do] (él/ella/Ud.)   hubiera intuido [u.ˈβje.ɾa in.tuˈi.do] (nosotros-as)   hubiéramos intuido [u.ˈβje.ɾa.mos in.tuˈi.do] (vosotros-as/os)   hubierais intuido [u.ˈβje.ɾajs in.tuˈi.do] (ellos-as/Uds.)   hubieran intuido [u.ˈβje.ɾan in.tuˈi.do]
Imparfait (en -se) (yo)   intuyese [in.tuˈje.se] (tú/vos)   intuyeses [in.tuˈje.ses] (él/ella/Ud.)   intuyese [in.tuˈje.se] (nosostros-as)   intuyésemos [in.tuˈje.se.mos] (vosostros-as/os)   intuyeseis [in.tuˈje.seis] (ellos-as/Uds.)   intuyesen [in.tuˈje.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese intuido [u.ˈβje.se in.tuˈi.do] (tú/vos)   hubieses intuido [u.ˈβje.ses in.tuˈi.do] (él/ella/Ud.)   hubiese intuido [u.ˈβje.se in.tuˈi.do] (nosotros-as)   hubiésemos intuido [u.ˈβje.se.mos in.tuˈi.do] (vosotros-as/os)   hubieseis intuido [u.ˈβje.sejs in.tuˈi.do] (ellos-as/Uds.)   hubiesen intuido [u.ˈβje.sen in.tuˈi.do]
Futur (yo)   intuyere [in.tuˈje.ɾe] (tú/vos)   intuyeres [in.tuˈje.ɾes] (él/ella/Ud.)   intuyere [in.tuˈje.ɾe] (nosostros-as)   intuyéremos [in.tuˈje.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   intuyereis [in.tuˈje.ɾeis] (ellos-as/Uds.)   intuyeren [in.tuˈje.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere intuido [u.ˈβje.ɾe in.tuˈi.do] (tú/vos)   hubieres intuido [u.ˈβje.ɾes in.tuˈi.do] (él/ella/Ud.)   hubiere intuido [u.ˈβje.ɾe in.tuˈi.do] (nosotros-as)   hubiéremos intuido [u.ˈβje.ɾe.mos in.tuˈi.do] (vosotros-as/os)   hubiereis intuido [u.ˈβje.ɾejs in.tuˈi.do] (ellos-as/Uds.)   hubieren intuido [u.ˈβje.ɾen in.tuˈi.do]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   intuye  intuí [inˈtu.je] [in.tuˈi] (usted)   intuya [inˈtu.ja] (nosostros-as)   intuyamos [in.tuˈya.mos] (vosostros-as)   intuid [in.tuˈið] (ustedes)   intuyan [inˈtu.jan]