Conjugaison:espagnol/penar

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en espagnol
penar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

penar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif[modifier le wikicode]

Présent
(yo)   peno [ˈpe.no]
(tú/vos
ou (vos) 
 penas
 penás
[ˈpe.nas]
[peˈnas]
(él/ella/Ud.  pena [ˈpe.na]
(nosostros-as)   penamos [peˈna.mos]
(vosostros-as/os  penáis [peˈnai̯s]
(ellos-as/Uds.  penan [ˈpe.nan]
Passé composé
(yo)   he penado [e peˈna.ðo]
(tú/vos  has penado [as peˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  ha penado [a peˈna.ðo]
(nosotros-as)   hemos penado [ˈe.mos peˈna.ðo]
(vosotros-as/os  habéis penado [a.ˈβejs peˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  han penado [an peˈna.ðo]
Imparfait
(yo)   penaba [peˈna.βa]
(tú/vos  penabas [peˈna.βas]
(él/ella/Ud.  penaba [peˈna.βa]
(nosostros-as)   penábamos [peˈna.βa.mos]
(vosostros-as/os  penabais [peˈna.βai̯s]
(ellos-as/Uds.  penaban [peˈna.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había penado [a.ˈβi.a peˈna.ðo]
(tú/vos  habías penado [a.ˈβi.as peˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  había penado [a.ˈβi.a peˈna.ðo]
(nosotros-as)   habíamos penado [a.ˈβi.a.mos peˈna.ðo]
(vosotros-as/os  habíais penado [a.ˈβi.ajs peˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  habían penado [a.ˈβi.an peˈna.ðo]
Passé simple
(yo)   pené [peˈne]
(tú/vos  penaste [peˈnas.te]
(él/ella/Ud.  penó [peˈno]
(nosostros-as)   penamos [peˈna.mos]
(vosostros-as/os  penasteis [peˈnas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.  penaron [peˈna.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube penado [ˈu.βe peˈna.ðo]
(tú/vos  hubiste penado [u.ˈβi.ste peˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  hubo penado [ˈu.βo peˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubimos penado [u.ˈβi.mos peˈna.ðo]
(vosotros-as/os  hubisteis penado [u.ˈβi.stejs peˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieron penado [u.ˈβje.ɾon peˈna.ðo]
Futur simple
(yo)   penaré [pe.naˈɾe]
(tú/vos  penarás [pe.naˈɾas]
(él/ella/Ud.  penará [pe.naˈɾa]
(nosostros-as)   penaremos [pe.naˈɾe.mos]
(vosostros-as/os  penaréis [pe.naˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  penarán [pe.naˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré penado [a.ˈβɾe peˈna.ðo]
(tú/vos  habrás penado [a.ˈβɾas peˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  habrá penado [a.ˈβɾa peˈna.ðo]
(nosotros-as)   habremos penado [a.ˈβɾe.mos peˈna.ðo]
(vosotros-as/os  habréis penado [a.ˈβɾejs peˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrán penado [a.ˈβɾan peˈna.ðo]

Conditionnel[modifier le wikicode]

Présent
(yo)   penaría [pe.naˈɾi.a]
(tú/vos  penarías [pe.naˈɾi.as]
(él/ella/Ud.  penaría [pe.naˈɾi.a]
(nosostros-as)   penaríamos [pe.naˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os  penaríais [pe.naˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.  penarían [pe.naˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría penado [a.ˈβɾi.a peˈna.ðo]
(tú/vos  habrías penado [a.ˈβɾi.as peˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  habría penado [a.ˈβɾi.a peˈna.ðo]
(nosotros-as)   habríamos penado [a.ˈβɾi.a.mos peˈna.ðo]
(vosotros-as/os  habríais penado [a.ˈβɾi.ajs peˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrían penado [a.ˈβɾi.an peˈna.ðo]

Subjonctif[modifier le wikicode]

Notes[modifier le wikicode]

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   pene [ˈpe.ne]
(tú/vos
ou (vos) 
 penes
 penés
[ˈpe.nes]
[peˈnes]
(él/ella/Ud.  pene [ˈpe.ne]
(nosostros-as)   penemos [peˈne.mos]
(vosostros-as/os  penéis [peˈnei̯s]
(ellos-as/Uds.  penen [ˈpe.nen]
Passé composé
(yo)   haya penado [ˈa.ja peˈna.ðo]
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas penado
 hayás penado
[ˈa.jas peˈna.ðo]
[a.ˈjas peˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  haya penado [ˈa.ja peˈna.ðo]
(nosotros-as)   hayamos penado [a.ˈja.mos peˈna.ðo]
(vosotros-as/os  hayáis penado [a.ˈjajs peˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  hayan penado [ˈa.jan peˈna.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   penara [peˈna.ɾa]
(tú/vos  penaras [peˈna.ɾas]
(él/ella/Ud.  penara [peˈna.ɾa]
(nosostros-as)   penáramos [peˈna.ɾa.mos]
(vosostros-as/os  penarais [peˈna.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.  penaran [peˈna.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera penado [u.ˈβje.ɾa peˈna.ðo]
(tú/vos  hubieras penado [u.ˈβje.ɾas peˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiera penado [u.ˈβje.ɾa peˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos penado [u.ˈβje.ɾa.mos peˈna.ðo]
(vosotros-as/os  hubierais penado [u.ˈβje.ɾajs peˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieran penado [u.ˈβje.ɾan peˈna.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   penase [peˈna.se]
(tú/vos  penases [peˈna.ses]
(él/ella/Ud.  penase [peˈna.se]
(nosostros-as)   penásemos [peˈna.se.mos]
(vosostros-as/os  penaseis [peˈna.sei̯s]
(ellos-as/Uds.  penasen [peˈna.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese penado [u.ˈβje.se peˈna.ðo]
(tú/vos  hubieses penado [u.ˈβje.ses peˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiese penado [u.ˈβje.se peˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos penado [u.ˈβje.se.mos peˈna.ðo]
(vosotros-as/os  hubieseis penado [u.ˈβje.sejs peˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubiesen penado [u.ˈβje.sen peˈna.ðo]
Futur
(yo)   penare [peˈna.ɾe]
(tú/vos  penares [peˈna.ɾes]
(él/ella/Ud.  penare [peˈna.ɾe]
(nosostros-as)   penáremos [peˈna.ɾe.mos]
(vosostros-as/os  penareis [peˈna.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  penaren [peˈna.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere penado [u.ˈβje.ɾe peˈna.ðo]
(tú/vos  hubieres penado [u.ˈβje.ɾes peˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiere penado [u.ˈβje.ɾe peˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos penado [u.ˈβje.ɾe.mos peˈna.ðo]
(vosotros-as/os  hubiereis penado [u.ˈβje.ɾejs peˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieren penado [u.ˈβje.ɾen peˈna.ðo]

Impératif[modifier le wikicode]

Notes[modifier le wikicode]

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 
 pena
 pená
[ˈpe.na]
[peˈna]
(usted)   pene [ˈpe.ne]
(nosostros-as)   penemos [peˈne.mos]
(vosostros-as)   penad [peˈnað]
(ustedes)   penen [ˈpe.nen]