Conjugaison:espagnol/remendar

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en espagnol
remendar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

remendar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif[modifier le wikicode]

Présent
(yo)   remiendo [ˈremjen.do]
(tú/vos
ou (vos) 
 remiendas
 remendás
[ˈremjen.das]
[remenˈdas]
(él/ella/Ud.  remienda [ˈremjen.da]
(nosostros-as)   remendamos [remenˈda.mos]
(vosostros-as/os  remendáis [remenˈdai̯s]
(ellos-as/Uds.  remiendan [ˈremjen.dan]
Passé composé
(yo)   he remendado [e remenˈda.ðo]
(tú/vos  has remendado [as remenˈda.ðo]
(él/ella/Ud.  ha remendado [a remenˈda.ðo]
(nosotros-as)   hemos remendado [ˈe.mos remenˈda.ðo]
(vosotros-as/os  habéis remendado [a.ˈβejs remenˈda.ðo]
(ellos-as/Uds.  han remendado [an remenˈda.ðo]
Imparfait
(yo)   remendaba [remenˈda.βa]
(tú/vos  remendabas [remenˈda.βas]
(él/ella/Ud.  remendaba [remenˈda.βa]
(nosostros-as)   remendábamos [remenˈda.βa.mos]
(vosostros-as/os  remendabais [remenˈda.βai̯s]
(ellos-as/Uds.  remendaban [remenˈda.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había remendado [a.ˈβi.a remenˈda.ðo]
(tú/vos  habías remendado [a.ˈβi.as remenˈda.ðo]
(él/ella/Ud.  había remendado [a.ˈβi.a remenˈda.ðo]
(nosotros-as)   habíamos remendado [a.ˈβi.a.mos remenˈda.ðo]
(vosotros-as/os  habíais remendado [a.ˈβi.ajs remenˈda.ðo]
(ellos-as/Uds.  habían remendado [a.ˈβi.an remenˈda.ðo]
Passé simple
(yo)   remendé [remenˈde]
(tú/vos  remendaste [remenˈdas.te]
(él/ella/Ud.  remendó [remenˈdo]
(nosostros-as)   remendamos [remenˈda.mos]
(vosostros-as/os  remendasteis [remenˈdas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.  remendaron [remenˈda.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube remendado [ˈu.βe remenˈda.ðo]
(tú/vos  hubiste remendado [u.ˈβi.ste remenˈda.ðo]
(él/ella/Ud.  hubo remendado [ˈu.βo remenˈda.ðo]
(nosotros-as)   hubimos remendado [u.ˈβi.mos remenˈda.ðo]
(vosotros-as/os  hubisteis remendado [u.ˈβi.stejs remenˈda.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieron remendado [u.ˈβje.ɾon remenˈda.ðo]
Futur simple
(yo)   remendaré [remen.daˈɾe]
(tú/vos  remendarás [remen.daˈɾas]
(él/ella/Ud.  remendará [remen.daˈɾa]
(nosostros-as)   remendaremos [remen.daˈɾe.mos]
(vosostros-as/os  remendaréis [remen.daˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  remendarán [remen.daˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré remendado [a.ˈβɾe remenˈda.ðo]
(tú/vos  habrás remendado [a.ˈβɾas remenˈda.ðo]
(él/ella/Ud.  habrá remendado [a.ˈβɾa remenˈda.ðo]
(nosotros-as)   habremos remendado [a.ˈβɾe.mos remenˈda.ðo]
(vosotros-as/os  habréis remendado [a.ˈβɾejs remenˈda.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrán remendado [a.ˈβɾan remenˈda.ðo]

Conditionnel[modifier le wikicode]

Présent
(yo)   remendaría [remen.daˈɾi.a]
(tú/vos  remendarías [remen.daˈɾi.as]
(él/ella/Ud.  remendaría [remen.daˈɾi.a]
(nosostros-as)   remendaríamos [remen.daˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os  remendaríais [remen.daˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.  remendarían [remen.daˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría remendado [a.ˈβɾi.a remenˈda.ðo]
(tú/vos  habrías remendado [a.ˈβɾi.as remenˈda.ðo]
(él/ella/Ud.  habría remendado [a.ˈβɾi.a remenˈda.ðo]
(nosotros-as)   habríamos remendado [a.ˈβɾi.a.mos remenˈda.ðo]
(vosotros-as/os  habríais remendado [a.ˈβɾi.ajs remenˈda.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrían remendado [a.ˈβɾi.an remenˈda.ðo]

Subjonctif[modifier le wikicode]

Notes[modifier le wikicode]

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   remiende [ˈremjen.de]
(tú/vos
ou (vos) 
 remiendes
 remendés
[ˈremjen.des]
[remenˈdes]
(él/ella/Ud.  remiende [ˈremjen.de]
(nosostros-as)   remendemos [remenˈde.mos]
(vosostros-as/os  remendéis [remenˈdei̯s]
(ellos-as/Uds.  remienden [ˈremjen.den]
Passé composé
(yo)   haya remendado [ˈa.ja remenˈda.ðo]
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas remendado
 hayás remendado
[ˈa.jas remenˈda.ðo]
[a.ˈjas remenˈda.ðo]
(él/ella/Ud.  haya remendado [ˈa.ja remenˈda.ðo]
(nosotros-as)   hayamos remendado [a.ˈja.mos remenˈda.ðo]
(vosotros-as/os  hayáis remendado [a.ˈjajs remenˈda.ðo]
(ellos-as/Uds.  hayan remendado [ˈa.jan remenˈda.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   remendara [remenˈda.ɾa]
(tú/vos  remendaras [remenˈda.ɾas]
(él/ella/Ud.  remendara [remenˈda.ɾa]
(nosostros-as)   remendáramos [remenˈda.ɾa.mos]
(vosostros-as/os  remendarais [remenˈda.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.  remendaran [remenˈda.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera remendado [u.ˈβje.ɾa remenˈda.ðo]
(tú/vos  hubieras remendado [u.ˈβje.ɾas remenˈda.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiera remendado [u.ˈβje.ɾa remenˈda.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos remendado [u.ˈβje.ɾa.mos remenˈda.ðo]
(vosotros-as/os  hubierais remendado [u.ˈβje.ɾajs remenˈda.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieran remendado [u.ˈβje.ɾan remenˈda.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   remendase [remenˈda.se]
(tú/vos  remendases [remenˈda.ses]
(él/ella/Ud.  remendase [remenˈda.se]
(nosostros-as)   remendásemos [remenˈda.se.mos]
(vosostros-as/os  remendaseis [remenˈda.sei̯s]
(ellos-as/Uds.  remendasen [remenˈda.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese remendado [u.ˈβje.se remenˈda.ðo]
(tú/vos  hubieses remendado [u.ˈβje.ses remenˈda.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiese remendado [u.ˈβje.se remenˈda.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos remendado [u.ˈβje.se.mos remenˈda.ðo]
(vosotros-as/os  hubieseis remendado [u.ˈβje.sejs remenˈda.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubiesen remendado [u.ˈβje.sen remenˈda.ðo]
Futur
(yo)   remendare [remenˈda.ɾe]
(tú/vos  remendares [remenˈda.ɾes]
(él/ella/Ud.  remendare [remenˈda.ɾe]
(nosostros-as)   remendáremos [remenˈda.ɾe.mos]
(vosostros-as/os  remendareis [remenˈda.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  remendaren [remenˈda.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere remendado [u.ˈβje.ɾe remenˈda.ðo]
(tú/vos  hubieres remendado [u.ˈβje.ɾes remenˈda.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiere remendado [u.ˈβje.ɾe remenˈda.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos remendado [u.ˈβje.ɾe.mos remenˈda.ðo]
(vosotros-as/os  hubiereis remendado [u.ˈβje.ɾejs remenˈda.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieren remendado [u.ˈβje.ɾen remenˈda.ðo]

Impératif[modifier le wikicode]

Notes[modifier le wikicode]

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 
 remienda
 remendá
[ˈremjen.da]
[remenˈda]
(usted)   remiende [ˈremjen.de]
(nosostros-as)   remendemos [remenˈde.mos]
(vosostros-as)   remendad [remenˈdað]
(ustedes)   remienden [ˈremjen.den]