Conjugaison:espagnol/suplir

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en espagnol
suplir
Verbe du 3e groupe,
conjugué comme {{es-conj-3}}

suplir, verbe espagnol du 3e groupe.

Modes impersonnels

Indicatif[modifier le wikicode]

Présent
(yo)   suplo [ˈsu.plo]
(tú/vos
ou (vos) 
 suples
 suplís
[ˈsu.ples]
[suˈplis]
(él/ella/Ud.  suple [ˈsu.ple]
(nosostros-as)   suplimos [suˈpli.mos]
(vosostros-as/os  suplís [suˈplis]
(ellos-as/Uds.  suplen [ˈsu.plen]
Passé composé
(yo)   he suplido [e suˈpli.ðo]
(tú/vos  has suplido [as suˈpli.ðo]
(él/ella/Ud.  ha suplido [a suˈpli.ðo]
(nosotros-as)   hemos suplido [ˈe.mos suˈpli.ðo]
(vosotros-as/os  habéis suplido [a.ˈβejs suˈpli.ðo]
(ellos-as/Uds.  han suplido [an suˈpli.ðo]
Imparfait
(yo)   suplía [suˈpli.a]
(tú/vos  suplías [suˈpli.as]
(él/ella/Ud.  suplía [suˈpli.a]
(nosostros-as)   suplíamos [suˈpli.a.mos]
(vosostros-as/os  suplíais [suˈpli.ais]
(ellos-as/Uds.  suplían [suˈpli.an]
Plus-que-parfait
(yo)   había suplido [a.ˈβi.a suˈpli.ðo]
(tú/vos  habías suplido [a.ˈβi.as suˈpli.ðo]
(él/ella/Ud.  había suplido [a.ˈβi.a suˈpli.ðo]
(nosotros-as)   habíamos suplido [a.ˈβi.a.mos suˈpli.ðo]
(vosotros-as/os  habíais suplido [a.ˈβi.ajs suˈpli.ðo]
(ellos-as/Uds.  habían suplido [a.ˈβi.an suˈpli.ðo]
Passé simple
(yo)   suplí [suˈpli]
(tú/vos  supliste [suˈplis.te]
(él/ella/Ud.  suplió [suˈpljo]
(nosostros-as)   suplimos [suˈpli.mos]
(vosostros-as/os  suplisteis [suˈplis.teis]
(ellos-as/Uds.  suplieron [suˈplje.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube suplido [ˈu.βe suˈpli.ðo]
(tú/vos  hubiste suplido [u.ˈβi.ste suˈpli.ðo]
(él/ella/Ud.  hubo suplido [ˈu.βo suˈpli.ðo]
(nosotros-as)   hubimos suplido [u.ˈβi.mos suˈpli.ðo]
(vosotros-as/os  hubisteis suplido [u.ˈβi.stejs suˈpli.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieron suplido [u.ˈβje.ɾon suˈpli.ðo]
Futur simple
(yo)   supliré [su.pliˈɾe]
(tú/vos  suplirás [su.pliˈɾas]
(él/ella/Ud.  suplirá [su.pliˈɾa]
(nosostros-as)   supliremos [su.pliˈɾe.mos]
(vosostros-as/os  supliréis [su.pliˈɾeis]
(ellos-as/Uds.  suplirán [su.pliˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré suplido [a.ˈβɾe suˈpli.ðo]
(tú/vos  habrás suplido [a.ˈβɾas suˈpli.ðo]
(él/ella/Ud.  habrá suplido [a.ˈβɾa suˈpli.ðo]
(nosotros-as)   habremos suplido [a.ˈβɾe.mos suˈpli.ðo]
(vosotros-as/os  habréis suplido [a.ˈβɾejs suˈpli.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrán suplido [a.ˈβɾan suˈpli.ðo]

Conditionnel[modifier le wikicode]

Présent
(yo)   supliría [su.pli.ˈɾi.a]
(tú/vos  suplirías [su.pli.ˈɾi.as]
(él/ella/Ud.  supliría [su.pli.ˈɾi.a]
(nosostros-as)   supliríamos [su.pli.ˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os  supliríais [su.pli.ˈɾi.ais]
(ellos-as/Uds.  suplirían [su.pli.ˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría suplido [a.ˈβɾi.a suˈpli.ðo]
(tú/vos  habrías suplido [a.ˈβɾi.as suˈpli.ðo]
(él/ella/Ud.  habría suplido [a.ˈβɾi.a suˈpli.ðo]
(nosotros-as)   habríamos suplido [a.ˈβɾi.a.mos suˈpli.ðo]
(vosotros-as/os  habríais suplido [a.ˈβɾi.ajs suˈpli.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrían suplido [a.ˈβɾi.an suˈpli.ðo]

Subjonctif[modifier le wikicode]

Notes[modifier le wikicode]

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   supla [ˈsu.pla]
(tú/vos
ou (vos) 
 suplas
 suplás
[ˈsu.plas]
[suˈplas]
(él/ella/Ud.  supla [ˈsu.pla]
(nosostros-as)   suplamos [suˈpla.mos]
(vosostros-as/os  supláis [suˈplais]
(ellos-as/Uds.  suplan [ˈsu.plan]
Passé composé
(yo)   haya suplido [ˈa.ja suˈpli.ðo]
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas suplido
 hayás suplido
[ˈa.jas suˈpli.ðo]
[a.ˈjas suˈpli.ðo]
(él/ella/Ud.  haya suplido [ˈa.ja suˈpli.ðo]
(nosotros-as)   hayamos suplido [a.ˈja.mos suˈpli.ðo]
(vosotros-as/os  hayáis suplido [a.ˈjajs suˈpli.ðo]
(ellos-as/Uds.  hayan suplido [ˈa.jan suˈpli.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   supliera [suˈplje.ɾa]
(tú/vos  suplieras [suˈplje.ɾas]
(él/ella/Ud.  supliera [suˈplje.ɾa]
(nosostros-as)   supliéramos [suˈplje.ɾa.mos]
(vosostros-as/os  suplierais [suˈplje.ɾais]
(ellos-as/Uds.  suplieran [suˈplje.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera suplido [u.ˈβje.ɾa suˈpli.ðo]
(tú/vos  hubieras suplido [u.ˈβje.ɾas suˈpli.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiera suplido [u.ˈβje.ɾa suˈpli.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos suplido [u.ˈβje.ɾa.mos suˈpli.ðo]
(vosotros-as/os  hubierais suplido [u.ˈβje.ɾajs suˈpli.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieran suplido [u.ˈβje.ɾan suˈpli.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   supliese [suˈplje.se]
(tú/vos  suplieses [suˈplje.ses]
(él/ella/Ud.  supliese [suˈplje.se]
(nosostros-as)   supliésemos [suˈplje.se.mos]
(vosostros-as/os  suplieseis [suˈplje.seis]
(ellos-as/Uds.  supliesen [suˈplje.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese suplido [u.ˈβje.se suˈpli.ðo]
(tú/vos  hubieses suplido [u.ˈβje.ses suˈpli.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiese suplido [u.ˈβje.se suˈpli.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos suplido [u.ˈβje.se.mos suˈpli.ðo]
(vosotros-as/os  hubieseis suplido [u.ˈβje.sejs suˈpli.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubiesen suplido [u.ˈβje.sen suˈpli.ðo]
Futur
(yo)   supliere [suˈplje.ɾe]
(tú/vos  suplieres [suˈplje.ɾes]
(él/ella/Ud.  supliere [suˈplje.ɾe]
(nosostros-as)   supliéremos [suˈplje.ɾe.mos]
(vosostros-as/os  supliereis [suˈplje.ɾeis]
(ellos-as/Uds.  suplieren [suˈplje.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere suplido [u.ˈβje.ɾe suˈpli.ðo]
(tú/vos  hubieres suplido [u.ˈβje.ɾes suˈpli.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiere suplido [u.ˈβje.ɾe suˈpli.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos suplido [u.ˈβje.ɾe.mos suˈpli.ðo]
(vosotros-as/os  hubiereis suplido [u.ˈβje.ɾejs suˈpli.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieren suplido [u.ˈβje.ɾen suˈpli.ðo]

Impératif[modifier le wikicode]

Notes[modifier le wikicode]

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 
 suple
 suplí
[ˈsu.ple]
[suˈpli]
(usted)   supla [ˈsu.pla]
(nosostros-as)   suplamos [suˈpla.mos]
(vosostros-as)   suplid [suˈplið]
(ustedes)   suplan [ˈsu.plan]