Conjugaison:français/accolader

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
accolader
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de accolader, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  accolade \ʒə  a.kɔ.lad\
tu  accolades \ty  a.kɔ.lad\
il/elle/on  accolade \[il/ɛl/ɔ̃]  a.kɔ.lad\
nous  accoladons \nu  a.kɔ.la.dɔ̃\
vous  accoladez \vu  a.kɔ.la.de\
ils/elles  accoladent \[il/ɛl]  a.kɔ.lad\
Passé composé
j’ai  accoladé  \ʒ‿e a.kɔ.la.de\
tu as  accoladé  \ty a a.kɔ.la.de\
il/elle/on a  accoladé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a a.kɔ.la.de\
nous avons  accoladé  \nu.z‿a.vɔ̃ a.kɔ.la.de\
vous avez  accoladé  \vu.z‿a.ve a.kɔ.la.de\
ils/elles ont  accoladé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ a.kɔ.la.de\
Imparfait
je  accoladais \ʒə  a.kɔ.la.dɛ\
tu  accoladais \ty  a.kɔ.la.dɛ\
il/elle/on  accoladait \[il/ɛl/ɔ̃]  a.kɔ.la.dɛ\
nous  accoladions \nu  a.kɔ.la.djɔ̃\
vous  accoladiez \vu  a.kɔ.la.dje\
ils/elles  accoladaient \[il/ɛl]  a.kɔ.la.dɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  accoladé  \ʒ‿a.vɛ a.kɔ.la.de\
tu avais  accoladé  \ty a.vɛ a.kɔ.la.de\
il/elle/on avait  accoladé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ a.kɔ.la.de\
nous avions  accoladé  \nu.z‿a.vjɔ̃ a.kɔ.la.de\
vous aviez  accoladé  \vu.z‿a.vje a.kɔ.la.de\
ils/elles avaient  accoladé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ a.kɔ.la.de\
Passé simple
je  accoladai \ʒə  a.kɔ.la.de\
tu  accoladas \ty  a.kɔ.la.da\
il/elle/on  accolada \[il/ɛl/ɔ̃]  a.kɔ.la.da\
nous  accoladâmes \nu  a.kɔ.la.dam\
vous  accoladâtes \vu  a.kɔ.la.dat\
ils/elles  accoladèrent \[il/ɛl]  a.kɔ.la.dɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  accoladé  \ʒ‿y a.kɔ.la.de\
tu eus  accoladé  \ty y a.kɔ.la.de\
il/elle/on eut  accoladé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y a.kɔ.la.de\
nous eûmes  accoladé  \nu.z‿ym a.kɔ.la.de\
vous eûtes  accoladé  \vu.z‿yt a.kɔ.la.de\
ils/elles eurent  accoladé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ a.kɔ.la.de\
Futur simple
je  accoladerai \ʒə  a.kɔ.la.d(ə.)ʁe\
tu  accoladeras \ty  a.kɔ.la.d(ə.)ʁa\
il/elle/on  accoladera \[il/ɛl/ɔ̃]  a.kɔ.la.d(ə.)ʁa\
nous  accoladerons \nu  a.kɔ.la.d(ə.)ʁɔ̃\
vous  accoladerez \vu  a.kɔ.la.d(ə.)ʁe\
ils/elles  accoladeront \[il/ɛl]  a.kɔ.la.d(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  accoladé  \ʒ‿o.ʁe a.kɔ.la.de\
tu auras  accoladé  \ty o.ʁa a.kɔ.la.de\
il/elle/on aura  accoladé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa a.kɔ.la.de\
nous aurons  accoladé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ a.kɔ.la.de\
vous aurez  accoladé  \vu.z‿o.ʁe a.kɔ.la.de\
ils/elles auront  accoladé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ a.kɔ.la.de\

Subjonctif

Présent
que je  accolade \kə ʒə  a.kɔ.lad\
que tu  accolades \kə ty  a.kɔ.lad\
qu’il/elle/on  accolade \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  a.kɔ.lad\
que nous  accoladions \kə nu  a.kɔ.la.djɔ̃\
que vous  accoladiez \kə vu  a.kɔ.la.dje\
qu’ils/elles  accoladent \k‿[il/ɛl]  a.kɔ.lad\
Passé
que j’aie  accoladé  \kə ʒ‿ɛ a.kɔ.la.de\
que tu aies  accoladé  \kə ty ɛ a.kɔ.la.de\
qu’il/elle/on ait  accoladé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ a.kɔ.la.de\
que nous ayons  accoladé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ a.kɔ.la.de\
que vous ayez  accoladé  \kə vu.z‿ɛ.je a.kɔ.la.de\
qu’ils/elles aient  accoladé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ a.kɔ.la.de\
Imparfait
que je  accoladasse \kə ʒə  a.kɔ.la.das\
que tu  accoladasses \kə ty  a.kɔ.la.das\
qu’il/elle/on  accoladât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  a.kɔ.la.da\
que nous  accoladassions \kə nu  a.kɔ.la.da.sjɔ̃\
que vous  accoladassiez \kə vu  a.kɔ.la.da.sje\
qu’ils/elles  accoladassent \k‿[il/ɛl]  a.kɔ.la.das\
Plus-que-parfait
que j’eusse  accoladé  \kə ʒ‿ys a.kɔ.la.de\
que tu eusses  accoladé  \kə ty ys a.kɔ.la.de\
qu’il/elle/on eût  accoladé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y a.kɔ.la.de\
que nous eussions  accoladé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ a.kɔ.la.de\
que vous eussiez  accoladé  \kə vu.z‿y.sje a.kɔ.la.de\
qu’ils/elles eussent  accoladé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys a.kɔ.la.de\

Conditionnel

Impératif

Présent
  accolade  \a.kɔ.lad\
  accoladons  \a.kɔ.la.dɔ̃\
  accoladez  \a.kɔ.la.de\
Passé
 aie  accoladé   \ɛ a.kɔ.la.de\ 
 ayons  accoladé   \ɛ.jɔ̃ a.kɔ.la.de\ 
 ayez  accoladé   \ɛ.je a.kɔ.la.de\