Conjugaison:français/attituler

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
attituler
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de attituler, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
j’ attitule \ʒ‿ a.ti.tyl\
tu  attitules \ty  a.ti.tyl\
il/elle/on  attitule \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.ti.tyl\
nous  attitulons \nu.z‿ a.ti.ty.lɔ̃\
vous  attitulez \vu.z‿ a.ti.ty.le\
ils/elles  attitulent \[il/ɛl].z‿ a.ti.tyl\
Passé composé
j’ai  attitulé  \ʒ‿e a.ti.ty.le\
tu as  attitulé  \ty a.z‿a.ti.ty.le\
il/elle/on a  attitulé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.a.ti.ty.le\
nous avons  attitulé  \nu.z‿a.vɔ̃.z‿a.ti.ty.le\
vous avez  attitulé  \vu.z‿a.ve.z‿a.ti.ty.le\
ils/elles ont  attitulé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃.t‿a.ti.ty.le\
Imparfait
j’ attitulais \ʒ‿ a.ti.ty.lɛ\
tu  attitulais \ty  a.ti.ty.lɛ\
il/elle/on  attitulait \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.ti.ty.lɛ\
nous  attitulions \nu.z‿ a.ti.ty.ljɔ̃\
vous  attituliez \vu.z‿ a.ti.ty.lje\
ils/elles  attitulaient \[il/ɛl].z‿ a.ti.ty.lɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  attitulé  \ʒ‿a.vɛ.z‿a.ti.ty.le\
tu avais  attitulé  \ty a.vɛ.z‿a.ti.ty.le\
il/elle/on avait  attitulé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ.t‿a.ti.ty.le\
nous avions  attitulé  \nu.z‿a.vjɔ̃.z‿a.ti.ty.le\
vous aviez  attitulé  \vu.z‿a.vje.z‿a.ti.ty.le\
ils/elles avaient  attitulé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ.t‿a.ti.ty.le\
Passé simple
j’ attitulai \ʒ‿ a.ti.ty.le\
tu  attitulas \ty  a.ti.ty.la\
il/elle/on  attitula \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.ti.ty.la\
nous  attitulâmes \nu.z‿ a.ti.ty.lam\
vous  attitulâtes \vu.z‿ a.ti.ty.lat\
ils/elles  attitulèrent \[il/ɛl].z‿ a.ti.ty.lɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  attitulé  \ʒ‿y.z‿a.ti.ty.le\
tu eus  attitulé  \ty y.z‿a.ti.ty.le\
il/elle/on eut  attitulé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿a.ti.ty.le\
nous eûmes  attitulé  \nu.z‿ym.z‿a.ti.ty.le\
vous eûtes  attitulé  \vu.z‿yt.z‿a.ti.ty.le\
ils/elles eurent  attitulé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ.t‿a.ti.ty.le\
Futur simple
j’ attitulerai \ʒ‿ a.ti.ty.l(ə.)ʁe\
tu  attituleras \ty  a.ti.ty.l(ə.)ʁa\
il/elle/on  attitulera \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.ti.ty.l(ə.)ʁa\
nous  attitulerons \nu.z‿ a.ti.ty.l(ə.)ʁɔ̃\
vous  attitulerez \vu.z‿ a.ti.ty.l(ə.)ʁe\
ils/elles  attituleront \[il/ɛl].z‿ a.ti.ty.l(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  attitulé  \ʒ‿o.ʁe a.ti.ty.le\
tu auras  attitulé  \ty o.ʁa.z‿a.ti.ty.le\
il/elle/on aura  attitulé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa a.ti.ty.le\
nous aurons  attitulé  \nu.z‿o.ʁɔ̃.z‿a.ti.ty.le\
vous aurez  attitulé  \vu.z‿o.ʁe.z‿a.ti.ty.le\
ils/elles auront  attitulé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃.t‿a.ti.ty.le\

Subjonctif

Présent
que j’ attitule \kə ʒ‿ a.ti.tyl\
que tu  attitules \kə ty  a.ti.tyl\
qu’il/elle/on  attitule \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.ti.tyl\
que nous  attitulions \kə nu.z‿ a.ti.ty.ljɔ̃\
que vous  attituliez \kə vu.z‿ a.ti.ty.lje\
qu’ils/elles  attitulent \k‿[il/ɛl].z‿ a.ti.tyl\
Passé
que j’aie  attitulé  \kə ʒ‿ɛ a.ti.ty.le\
que tu aies  attitulé  \kə ty ɛ.z‿a.ti.ty.le\
qu’il/elle/on ait  attitulé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ.t‿a.ti.ty.le\
que nous ayons  attitulé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃.z‿a.ti.ty.le\
que vous ayez  attitulé  \kə vu.z‿ɛ.je.z‿a.ti.ty.le\
qu’ils/elles aient  attitulé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ.t‿a.ti.ty.le\
Imparfait
que j’ attitulasse \kə ʒ‿ a.ti.ty.las\
que tu  attitulasses \kə ty  a.ti.ty.las\
qu’il/elle/on  attitulât \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.ti.ty.la\
que nous  attitulassions \kə nu.z‿ a.ti.ty.la.sjɔ̃\
que vous  attitulassiez \kə vu.z‿ a.ti.ty.la.sje\
qu’ils/elles  attitulassent \k‿[il/ɛl].z‿ a.ti.ty.las\
Plus-que-parfait
que j’eusse  attitulé  \kə ʒ‿ys a.ti.ty.le\
que tu eusses  attitulé  \kə ty ys.z‿a.ti.ty.le\
qu’il/elle/on eût  attitulé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿a.ti.ty.le\
que nous eussions  attitulé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃.z‿a.ti.ty.le\
que vous eussiez  attitulé  \kə vu.z‿y.sje.z‿a.ti.ty.le\
qu’ils/elles eussent  attitulé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys.t‿a.ti.ty.le\

Conditionnel

Impératif

Présent
  attitule  \a.ti.tyl\
  attitulons  \a.ti.ty.lɔ̃\
  attitulez  \a.ti.ty.le\
Passé
 aie  attitulé   \ɛ a.ti.ty.le\ 
 ayons  attitulé   \ɛ.jɔ̃.z‿a.ti.ty.le\ 
 ayez  attitulé   \ɛ.je.z‿a.ti.ty.le\