Conjugaison:français/camarader

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
camarader
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de camarader, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  camarade \ʒə  ka.ma.ʁad\
tu  camarades \ty  ka.ma.ʁad\
il/elle/on  camarade \[il/ɛl/ɔ̃]  ka.ma.ʁad\
nous  camaradons \nu  ka.ma.ʁa.dɔ̃\
vous  camaradez \vu  ka.ma.ʁa.de\
ils/elles  camaradent \[il/ɛl]  ka.ma.ʁad\
Passé composé
j’ai  camaradé  \ʒ‿e ka.ma.ʁa.de\
tu as  camaradé  \ty a ka.ma.ʁa.de\
il/elle/on a  camaradé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a ka.ma.ʁa.de\
nous avons  camaradé  \nu.z‿a.vɔ̃ ka.ma.ʁa.de\
vous avez  camaradé  \vu.z‿a.ve ka.ma.ʁa.de\
ils/elles ont  camaradé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ ka.ma.ʁa.de\
Imparfait
je  camaradais \ʒə  ka.ma.ʁa.dɛ\
tu  camaradais \ty  ka.ma.ʁa.dɛ\
il/elle/on  camaradait \[il/ɛl/ɔ̃]  ka.ma.ʁa.dɛ\
nous  camaradions \nu  ka.ma.ʁa.djɔ̃\
vous  camaradiez \vu  ka.ma.ʁa.dje\
ils/elles  camaradaient \[il/ɛl]  ka.ma.ʁa.dɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  camaradé  \ʒ‿a.vɛ ka.ma.ʁa.de\
tu avais  camaradé  \ty a.vɛ ka.ma.ʁa.de\
il/elle/on avait  camaradé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ ka.ma.ʁa.de\
nous avions  camaradé  \nu.z‿a.vjɔ̃ ka.ma.ʁa.de\
vous aviez  camaradé  \vu.z‿a.vje ka.ma.ʁa.de\
ils/elles avaient  camaradé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ ka.ma.ʁa.de\
Passé simple
je  camaradai \ʒə  ka.ma.ʁa.de\
tu  camaradas \ty  ka.ma.ʁa.da\
il/elle/on  camarada \[il/ɛl/ɔ̃]  ka.ma.ʁa.da\
nous  camaradâmes \nu  ka.ma.ʁa.dam\
vous  camaradâtes \vu  ka.ma.ʁa.dat\
ils/elles  camaradèrent \[il/ɛl]  ka.ma.ʁa.dɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  camaradé  \ʒ‿y ka.ma.ʁa.de\
tu eus  camaradé  \ty y ka.ma.ʁa.de\
il/elle/on eut  camaradé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ka.ma.ʁa.de\
nous eûmes  camaradé  \nu.z‿ym ka.ma.ʁa.de\
vous eûtes  camaradé  \vu.z‿yt ka.ma.ʁa.de\
ils/elles eurent  camaradé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ ka.ma.ʁa.de\
Futur simple
je  camaraderai \ʒə  ka.ma.ʁa.d(ə.)ʁe\
tu  camaraderas \ty  ka.ma.ʁa.d(ə.)ʁa\
il/elle/on  camaradera \[il/ɛl/ɔ̃]  ka.ma.ʁa.d(ə.)ʁa\
nous  camaraderons \nu  ka.ma.ʁa.d(ə.)ʁɔ̃\
vous  camaraderez \vu  ka.ma.ʁa.d(ə.)ʁe\
ils/elles  camaraderont \[il/ɛl]  ka.ma.ʁa.d(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  camaradé  \ʒ‿o.ʁe ka.ma.ʁa.de\
tu auras  camaradé  \ty o.ʁa ka.ma.ʁa.de\
il/elle/on aura  camaradé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ka.ma.ʁa.de\
nous aurons  camaradé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ ka.ma.ʁa.de\
vous aurez  camaradé  \vu.z‿o.ʁe ka.ma.ʁa.de\
ils/elles auront  camaradé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ ka.ma.ʁa.de\

Subjonctif

Présent
que je  camarade \kə ʒə  ka.ma.ʁad\
que tu  camarades \kə ty  ka.ma.ʁad\
qu’il/elle/on  camarade \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ka.ma.ʁad\
que nous  camaradions \kə nu  ka.ma.ʁa.djɔ̃\
que vous  camaradiez \kə vu  ka.ma.ʁa.dje\
qu’ils/elles  camaradent \k‿[il/ɛl]  ka.ma.ʁad\
Passé
que j’aie  camaradé  \kə ʒ‿ɛ ka.ma.ʁa.de\
que tu aies  camaradé  \kə ty ɛ ka.ma.ʁa.de\
qu’il/elle/on ait  camaradé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ ka.ma.ʁa.de\
que nous ayons  camaradé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ ka.ma.ʁa.de\
que vous ayez  camaradé  \kə vu.z‿ɛ.je ka.ma.ʁa.de\
qu’ils/elles aient  camaradé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ ka.ma.ʁa.de\
Imparfait
que je  camaradasse \kə ʒə  ka.ma.ʁa.das\
que tu  camaradasses \kə ty  ka.ma.ʁa.das\
qu’il/elle/on  camaradât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ka.ma.ʁa.da\
que nous  camaradassions \kə nu  ka.ma.ʁa.da.sjɔ̃\
que vous  camaradassiez \kə vu  ka.ma.ʁa.da.sje\
qu’ils/elles  camaradassent \k‿[il/ɛl]  ka.ma.ʁa.das\
Plus-que-parfait
que j’eusse  camaradé  \kə ʒ‿ys ka.ma.ʁa.de\
que tu eusses  camaradé  \kə ty ys ka.ma.ʁa.de\
qu’il/elle/on eût  camaradé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ka.ma.ʁa.de\
que nous eussions  camaradé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ ka.ma.ʁa.de\
que vous eussiez  camaradé  \kə vu.z‿y.sje ka.ma.ʁa.de\
qu’ils/elles eussent  camaradé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys ka.ma.ʁa.de\

Conditionnel

Impératif

Présent
  camarade  \ka.ma.ʁad\
  camaradons  \ka.ma.ʁa.dɔ̃\
  camaradez  \ka.ma.ʁa.de\
Passé
 aie  camaradé   \ɛ ka.ma.ʁa.de\ 
 ayons  camaradé   \ɛ.jɔ̃ ka.ma.ʁa.de\ 
 ayez  camaradé   \ɛ.je ka.ma.ʁa.de\