Conjugaison:français/enforcir

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Modes impersonnelsIndicatifSubjonctifConditionnelImpératif
Conjugaison en français
enforcir
Verbe du deuxième groupe,
conjugué comme {{fr-conj-2}}

Conjugaison de enforcir, verbe du 2e groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
j’ enforcis \ʒ‿ ɑ̃.fɔʁ.si\
tu  enforcis \ty  ɑ̃.fɔʁ.si\
il/elle/on  enforcit \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɑ̃.fɔʁ.si\
nous  enforcissons \nu.z‿ ɑ̃.fɔʁ.si.sɔ̃\
vous  enforcissez \vu.z‿ ɑ̃.fɔʁ.si.se\
ils/elles  enforcissent \[il/ɛl].z‿ ɑ̃.fɔʁ.sis\
Passé composé
j’ai  enforci  \ʒ‿e ɑ̃.fɔʁ.si\
tu as  enforci  \ty a.z‿ɑ̃.fɔʁ.si\
il/elle/on a  enforci  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.ɑ̃.fɔʁ.si\
nous avons  enforci  \nu.z‿a.vɔ̃.z‿ɑ̃.fɔʁ.si\
vous avez  enforci  \vu.z‿a.ve.z‿ɑ̃.fɔʁ.si\
ils/elles ont  enforci  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃.t‿ɑ̃.fɔʁ.si\
Imparfait
j’ enforcissais \ʒ‿ ɑ̃.fɔʁ.si.sɛ\
tu  enforcissais \ty  ɑ̃.fɔʁ.si.sɛ\
il/elle/on  enforcissait \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɑ̃.fɔʁ.si.sɛ\
nous  enforcissions \nu.z‿ ɑ̃.fɔʁ.si.sjɔ̃\
vous  enforcissiez \vu.z‿ ɑ̃.fɔʁ.si.sje\
ils/elles  enforcissaient \[il/ɛl].z‿ ɑ̃.fɔʁ.si.sɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  enforci  \ʒ‿a.vɛ.z‿ɑ̃.fɔʁ.si\
tu avais  enforci  \ty a.vɛ.z‿ɑ̃.fɔʁ.si\
il/elle/on avait  enforci  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ.t‿ɑ̃.fɔʁ.si\
nous avions  enforci  \nu.z‿a.vjɔ̃.z‿ɑ̃.fɔʁ.si\
vous aviez  enforci  \vu.z‿a.vje.z‿ɑ̃.fɔʁ.si\
ils/elles avaient  enforci  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ.t‿ɑ̃.fɔʁ.si\
Passé simple
j’ enforcis \ʒ‿ ɑ̃.fɔʁ.si\
tu  enforcis \ty  ɑ̃.fɔʁ.si\
il/elle/on  enforcit \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɑ̃.fɔʁ.si\
nous  enforcîmes \nu.z‿ ɑ̃.fɔʁ.sim\
vous  enforcîtes \vu.z‿ ɑ̃.fɔʁ.sit\
ils/elles  enforcirent \[il/ɛl].z‿ ɑ̃.fɔʁ.siʁ\
Passé antérieur
j’eus  enforci  \ʒ‿y.z‿ɑ̃.fɔʁ.si\
tu eus  enforci  \ty y.z‿ɑ̃.fɔʁ.si\
il/elle/on eut  enforci  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿ɑ̃.fɔʁ.si\
nous eûmes  enforci  \nu.z‿ym.z‿ɑ̃.fɔʁ.si\
vous eûtes  enforci  \vu.z‿yt.z‿ɑ̃.fɔʁ.si\
ils/elles eurent  enforci  \[i/ɛ]l.z‿yʁ.t‿ɑ̃.fɔʁ.si\
Futur simple
j’ enforcirai \ʒ‿ ɑ̃.fɔʁ.si.ʁe\
tu  enforciras \ty  ɑ̃.fɔʁ.si.ʁa\
il/elle/on  enforcira \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɑ̃.fɔʁ.si.ʁa\
nous  enforcirons \nu.z‿ ɑ̃.fɔʁ.si.ʁɔ̃\
vous  enforcirez \vu.z‿ ɑ̃.fɔʁ.si.ʁe\
ils/elles  enforciront \[il/ɛl].z‿ ɑ̃.fɔʁ.si.ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  enforci  \ʒ‿o.ʁe ɑ̃.fɔʁ.si\
tu auras  enforci  \ty o.ʁa.z‿ɑ̃.fɔʁ.si\
il/elle/on aura  enforci  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ɑ̃.fɔʁ.si\
nous aurons  enforci  \nu.z‿o.ʁɔ̃.z‿ɑ̃.fɔʁ.si\
vous aurez  enforci  \vu.z‿o.ʁe.z‿ɑ̃.fɔʁ.si\
ils/elles auront  enforci  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃.t‿ɑ̃.fɔʁ.si\

Subjonctif

Présent
que j’ enforcisse \kə ʒ‿ ɑ̃.fɔʁ.sis\
que tu  enforcisses \kə ty  ɑ̃.fɔʁ.sis\
qu’il/elle/on  enforcisse \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɑ̃.fɔʁ.sis\
que nous  enforcissions \kə nu.z‿ ɑ̃.fɔʁ.si.sjɔ̃\
que vous  enforcissiez \kə vu.z‿ ɑ̃.fɔʁ.si.sje\
qu’ils/elles  enforcissent \k‿[il/ɛl].z‿ ɑ̃.fɔʁ.sis\
Passé
que j’aie  enforci  \kə ʒ‿ɛ ɑ̃.fɔʁ.si\
que tu aies  enforci  \kə ty ɛ.z‿ɑ̃.fɔʁ.si\
qu’il/elle/on ait  enforci  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ.t‿ɑ̃.fɔʁ.si\
que nous ayons  enforci  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃.z‿ɑ̃.fɔʁ.si\
que vous ayez  enforci  \kə vu.z‿ɛ.je.z‿ɑ̃.fɔʁ.si\
qu’ils/elles aient  enforci  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ.t‿ɑ̃.fɔʁ.si\
Imparfait
que j’ enforcisse \kə ʒ‿ ɑ̃.fɔʁ.sis\
que tu  enforcisses \kə ty  ɑ̃.fɔʁ.sis\
qu’il/elle/on  enforcît \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɑ̃.fɔʁ.si\
que nous  enforcissions \kə nu.z‿ ɑ̃.fɔʁ.si.sjɔ̃\
que vous  enforcissiez \kə vu.z‿ ɑ̃.fɔʁ.si.sje\
qu’ils/elles  enforcissent \k‿[il/ɛl].z‿ ɑ̃.fɔʁ.sis\
Plus-que-parfait
que j’eusse  enforci  \kə ʒ‿ys ɑ̃.fɔʁ.si\
que tu eusses  enforci  \kə ty ys.z‿ɑ̃.fɔʁ.si\
qu’il/elle/on eût  enforci  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿ɑ̃.fɔʁ.si\
que nous eussions  enforci  \kə nu.z‿y.sjɔ̃.z‿ɑ̃.fɔʁ.si\
que vous eussiez  enforci  \kə vu.z‿y.sje.z‿ɑ̃.fɔʁ.si\
qu’ils/elles eussent  enforci  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys.t‿ɑ̃.fɔʁ.si\

Conditionnel

Impératif

Présent
  enforcis  \ɑ̃.fɔʁ.si\
  enforcissons  \ɑ̃.fɔʁ.si.sɔ̃\
  enforcissez  \ɑ̃.fɔʁ.si.se\
Passé
 aie  enforci   \ɛ ɑ̃.fɔʁ.si\ 
 ayons  enforci   \ɛ.jɔ̃.z‿ɑ̃.fɔʁ.si\ 
 ayez  enforci   \ɛ.je.z‿ɑ̃.fɔʁ.si\ 

Modes impersonnelsIndicatifSubjonctifConditionnelImpératif
Conjugaison en français
s’enforcir
Verbe du deuxième groupe,
conjugué comme {{fr-conj-2}}

Conjugaison de s’enforcir, verbe réfléchi du 2e groupe, conjugué avec l’auxiliaire être.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je m’ enforcis \ʒə m‿ ɑ̃.fɔʁ.si\
tu t’ enforcis \ty t‿ ɑ̃.fɔʁ.si\
il/elle/on s’ enforcit \[il/ɛl/ɔ̃] s‿ ɑ̃.fɔʁ.si\
nous nous  enforcissons \nu nu.z‿ ɑ̃.fɔʁ.si.sɔ̃\
vous vous  enforcissez \vu vu.z‿ ɑ̃.fɔʁ.si.se\
ils/elles s’ enforcissent \[il/ɛl] s‿ ɑ̃.fɔʁ.sis\
Passé composé
je me suis  enforci  \ʒə mə sɥi.z‿ɑ̃.fɔʁ.si\
tu t’es  enforci  \ty t‿ɛ.z‿ɑ̃.fɔʁ.si\
il/elle/on s’est  enforci  \[il/ɛl/ɔ̃] s‿ɛ.t‿ɑ̃.fɔʁ.si\
nous nous sommes  enforcis  \nu nu sɔm.z‿ɑ̃.fɔʁ.si\
vous vous êtes  enforcis  \vu vu.z‿ɛt.z‿ɑ̃.fɔʁ.si\
ils/elles se sont  enforcis  \[i/ɛ]l sə sɔ̃.t‿ɑ̃.fɔʁ.si\
Imparfait
je m’ enforcissais \ʒə m‿ ɑ̃.fɔʁ.si.sɛ\
tu t’ enforcissais \ty t‿ ɑ̃.fɔʁ.si.sɛ\
il/elle/on s’ enforcissait \[il/ɛl/ɔ̃] s‿ ɑ̃.fɔʁ.si.sɛ\
nous nous  enforcissions \nu nu.z‿ ɑ̃.fɔʁ.si.sjɔ̃\
vous vous  enforcissiez \vu vu.z‿ ɑ̃.fɔʁ.si.sje\
ils/elles s’ enforcissaient \[il/ɛl] s‿ ɑ̃.fɔʁ.si.sɛ\
Plus-que-parfait
je m’étais  enforci  \ʒə m‿e.tɛ.z‿ɑ̃.fɔʁ.si\
tu t’étais  enforci  \ty t‿e.tɛ.z‿ɑ̃.fɔʁ.si\
il/elle/on s’était  enforci  \[il/ɛl/ɔ̃] s‿e.tɛ.t‿ɑ̃.fɔʁ.si\
nous nous étions  enforcis  \nu nu.z‿e.tjɔ̃.z‿ɑ̃.fɔʁ.si\
vous vous étiez  enforcis  \vu vu.z‿e.tje.z‿ɑ̃.fɔʁ.si\
ils/elles s’étaient  enforcis  \[i/ɛ]l s‿e.tɛ.t‿ɑ̃.fɔʁ.si\
Passé simple
je m’ enforcis \ʒə m‿ ɑ̃.fɔʁ.si\
tu t’ enforcis \ty t‿ ɑ̃.fɔʁ.si\
il/elle/on s’ enforcit \[il/ɛl/ɔ̃] s‿ ɑ̃.fɔʁ.si\
nous nous  enforcîmes \nu nu.z‿ ɑ̃.fɔʁ.sim\
vous vous  enforcîtes \vu vu.z‿ ɑ̃.fɔʁ.sit\
ils/elles s’ enforcirent \[il/ɛl] s‿ ɑ̃.fɔʁ.siʁ\
Passé antérieur
je me fus  enforci  \ʒə mə fy.z‿ɑ̃.fɔʁ.si\
tu te fus  enforci  \ty tə fy.z‿ɑ̃.fɔʁ.si\
il/elle/on se fut  enforci  \[il/ɛl/ɔ̃] sə fy.t‿ɑ̃.fɔʁ.si\
nous nous fûmes  enforcis  \nu nu fym.z‿ɑ̃.fɔʁ.si\
vous vous fûtes  enforcis  \vu vu fyt.z‿ɑ̃.fɔʁ.si\
ils/elles se furent  enforcis  \[i/ɛ]l sə fyʁ.t‿ɑ̃.fɔʁ.si\
Futur simple
je m’ enforcirai \ʒə m‿ ɑ̃.fɔʁ.si.ʁe\
tu t’ enforciras \ty t‿ ɑ̃.fɔʁ.si.ʁa\
il/elle/on s’ enforcira \[il/ɛl/ɔ̃] s‿ ɑ̃.fɔʁ.si.ʁa\
nous nous  enforcirons \nu nu.z‿ ɑ̃.fɔʁ.si.ʁɔ̃\
vous vous  enforcirez \vu vu.z‿ ɑ̃.fɔʁ.si.ʁe\
ils/elles s’ enforciront \[il/ɛl] s‿ ɑ̃.fɔʁ.si.ʁɔ̃\
Futur antérieur
je me serai  enforci  \ʒə mə sə.ʁe ɑ̃.fɔʁ.si\
tu te seras  enforci  \ty tə sə.ʁa.z‿ɑ̃.fɔʁ.si\
il/elle/on se sera  enforci  \[il/ɛl/ɔ̃] sə sə.ʁa ɑ̃.fɔʁ.si\
nous nous serons  enforcis  \nu nu sə.ʁɔ̃.z‿ɑ̃.fɔʁ.si\
vous vous serez  enforcis  \vu vu sə.ʁe.z‿ɑ̃.fɔʁ.si\
ils/elles se seront  enforcis  \[i/ɛ]l sə sə.ʁɔ̃.t‿ɑ̃.fɔʁ.si\

Subjonctif

Présent
que je m’ enforcisse \kə ʒə m‿ ɑ̃.fɔʁ.sis\
que tu t’ enforcisses \kə ty t‿ ɑ̃.fɔʁ.sis\
qu’il/elle/on s’ enforcisse \k‿[il/ɛl/ɔ̃] s‿ ɑ̃.fɔʁ.sis\
que nous nous  enforcissions \kə nu nu.z‿ ɑ̃.fɔʁ.si.sjɔ̃\
que vous vous  enforcissiez \kə vu vu.z‿ ɑ̃.fɔʁ.si.sje\
qu’ils/elles s’ enforcissent \k‿[il/ɛl] s‿ ɑ̃.fɔʁ.sis\
Passé
que je me sois  enforci  \kə ʒə mə swa.z‿ɑ̃.fɔʁ.si\
que tu te sois  enforci  \kə ty tə swa.z‿ɑ̃.fɔʁ.si\
qu’il/elle/on se soit  enforci  \k‿[il/ɛl/ɔ̃] sə swa.t‿ɑ̃.fɔʁ.si\
que nous nous soyons  enforcis  \kə nu nu swa.jɔ̃.z‿ɑ̃.fɔʁ.si\
que vous vous soyez  enforcis  \kə vu vu swa.je.z‿ɑ̃.fɔʁ.si\
qu’ils/elles se soient  enforcis  \k‿[i/ɛ]l sə swa.t‿ɑ̃.fɔʁ.si\
Imparfait
que je m’ enforcisse \kə ʒə m‿ ɑ̃.fɔʁ.sis\
que tu t’ enforcisses \kə ty t‿ ɑ̃.fɔʁ.sis\
qu’il/elle/on s’ enforcît \k‿[il/ɛl/ɔ̃] s‿ ɑ̃.fɔʁ.si\
que nous nous  enforcissions \kə nu nu.z‿ ɑ̃.fɔʁ.si.sjɔ̃\
que vous vous  enforcissiez \kə vu vu.z‿ ɑ̃.fɔʁ.si.sje\
qu’ils/elles s’ enforcissent \k‿[il/ɛl] s‿ ɑ̃.fɔʁ.sis\
Plus-que-parfait
que je me fusse  enforci  \kə ʒə mə fys ɑ̃.fɔʁ.si\
que tu te fusses  enforci  \kə ty tə fys.z‿ɑ̃.fɔʁ.si\
qu’il/elle/on se fût  enforci  \k‿[il/ɛl/ɔ̃] sə fy.t‿ɑ̃.fɔʁ.si\
que nous nous fussions  enforcis  \kə nu nu fy.sjɔ̃.z‿ɑ̃.fɔʁ.si\
que vous vous fussiez  enforcis  \kə vu vu fy.sje.z‿ɑ̃.fɔʁ.si\
qu’ils/elles se fussent  enforcis  \k‿[i/ɛ]l sə fys.t‿ɑ̃.fɔʁ.si\

Conditionnel

Impératif