Conjugaison:français/khartoumiser
Modes impersonnels – Indicatif – Subjonctif – Conditionnel – Impératif |
Conjugaison en français |
---|
khartoumiser |
Verbe du premier groupe, conjugué comme {{fr-conj-1}} |
Conjugaison de khartoumiser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.
Modes impersonnels
Indicatif
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Conditionnel
|
|
Impératif
|
|
Modes impersonnels – Indicatif – Subjonctif – Conditionnel – Impératif |
Conjugaison en français |
---|
se khartoumiser |
Verbe du premier groupe, conjugué comme {{fr-conj-1}} |
Conjugaison de se khartoumiser, verbe réfléchi du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire être.
Modes impersonnels
Mode | Présent | Passé | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Infinitif | se | khartoumiser | \sə kaʁ.tu.mi.ze\ | s’être | khartoumisé | \s‿ɛtʁ kaʁ.tu.mi.ze\ |
Gérondif | en se | khartoumisant | \ɑ̃ sə kaʁ.tu.mi.zɑ̃\ | en s’étant | khartoumisé | \ɑ̃ s‿e.tɑ̃ kaʁ.tu.mi.ze\ |
Participe | khartoumisant | \kaʁ.tu.mi.zɑ̃\ | khartoumisé | \kaʁ.tu.mi.ze\ |
Indicatif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Conditionnel
|
|
Impératif
|
|