Conjugaison:latin/mitigo

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de mitigō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
mitigāre mitigavisse mitigatūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
mitigārī mitigatus, -a, -um esse mitigatum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
mitigatum, mitigatū

Participe présent actif
mitigans, -antis
Participe futur actif
mitigatūrus, -a, -um
Participe parfait passif
mitigatus, -a, -um
Adjectif verbal
mitigandus, -a, -um

  Nominatif : mitigāre
Accusatif : mitigāre
Accusatif avec prép. : mitigandum
Génitif : mitigandī
Datif : mitigandō
Ablatif : mitigandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
mitigā
mitigāte

Futur
2PS : mitigātō
3PS : mitigātō
2PP : mitigātōte
3PP : mitigantō

  Présent
mitigāre
mitigāminī

Futur
2PS : mitigātor
3PS : mitigātor
2PP : -
3PP : mitigantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
mitigō mitigābam mitigābō
mitigās mitigābās mitigābis
mitigāt mitigābat mitigābit
mitigāmus mitigābāmus mitigābimus
mitigātis mitigābātis mitigābitis
mitigant mitigābant mitigābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
mitigavī mitigaveram mitigaverō
mitigavistī mitigaverās mitigaveris
mitigavit mitigaverat mitigaverit
mitigavimus mitigaverāmus mitigaverimus
mitigavistis mitigaveratis mitigaveritis
mitigavērunt (mitigavēre) mitigaverant mitigaverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
mitigem mitigārem
mitigēs mitigārēs
mitiget mitigāret
mitigēmus mitigārēmus
mitigētis mitigārētis
mitigent mitigārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
mitigaverim mitigavissem
mitigaverīs mitigavissēs
mitigaverit mitigavisset
mitigaverīmus mitigavissēmus
mitigaverītis mitigavissētis
mitigaverint mitigavissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
mitigor mitigabar mitigābor
mitigāris (mitigāre) mitigabāris (mitigabāre) mitigāberis (mitigābere)
mitigātur mitigabātur mitigābitur
mitigāmur mitigabāmur mitigābimur
mitigāminī mitigabāminī mitigābiminī
mitigāntur mitigabantur mitigābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
mitigatus sum mitigatus eram mitigatus erō
mitigatus es mitigatus erās mitigatus eris
mitigatus est mitigatus erat mitigatus erit
mitigati sumus mitigati erāmus mitigati erimus
mitigati estis mitigati erātis mitigati eritis
mitigati sunt mitigati erant mitigati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
mitiger mitigārer
mitigēris (mitigēre) mitigārēris (mitigārēre)
mitigētur mitigārētur
mitigēmur mitigārēmur
mitigēminī mitigārēminī
mitigentur mitigārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
mitigatus sim mitigatus essem
mitigatus sīs mitigatus essēs
mitigatus sit mitigatus esset
mitigati sīmus mitigati essēmus
mitigati sītis mitigati essētis
mitigati sint mitigati essent