abordéieren

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Luxembourgeois[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du verbe français aborder.

Verbe [modifier le wikicode]

Infinitif abordéieren
Verbe auxiliaire hunn
Participe passé abordéiert
Indicatif
Présent ech abordéieren
du abordéiers
hien, si, hatt abordéiert
mir abordéieren
dir abordéiert
si abordéieren
Passé
composé
ech hunn abordéiert
du hues abordéiert
hien, si, hatt huet abordéiert
mir hunn abordéiert
dir hutt abordéiert
si hunn abordéiert
Prétérit verbe sans prétérit Plus-que-parfait ech hat abordéiert
du has abordéiert
hien, si, hatt hat abordéiert
mir haten abordéiert
dir hat abordéiert
si haten abordéiert
Futur I ech wäert abordéieren
du wäerts abordéieren
hien, si, hatt wäert abordéieren
mir wäerten abordéieren
dir wäert abordéieren
si wäerten abordéieren
Futur II ech wäert abordéiert hunn
du wäerts abordéiert hunn
hien / si, hatt wäert abordéiert hunn
mir wäerten abordéiert hunn
dir wäert abordéiert hunn
si wäerten abordéiert hunn
Conditionnel
Conditionnel
présent
ech géif abordéieren
du géifs abordéieren
hien, si, hatt géif abordéieren
mir géifen abordéieren
dir géift abordéieren
si géifen abordéieren
Conditionnel
passé
ech hätt abordéiert
du häss abordéiert
hien, si, hatt hätt abordéiert
mir hätten abordéiert
dir hätt abordéiert
si hätten abordéiert
Impératif
abordéier!
abordéiert!

abordéiere(n) \Prononciation ?\ transitif

  1. Aborder, évoquer.
    • Ech hu mech net getraut, dee Problem ze abordéieren. : Je n’ose pas aborder ce problème.
  2. Aborder, accoster (une personne).
    • Mir sinn an der Strooss vun engem abordéiert ginn. : Nous avons été abordés dans la rue par quelqu’un.

Notes[modifier le wikicode]

La forme de ce mot avec n final est utilisée lorsque le mot qui suit débute soit par une voyelle, soit par les consonnes d, h, n, t ou z (règle « de l’Eifel »), sinon « abordéiere » est utilisé.

Synonymes[modifier le wikicode]