aiga
:
Occitan
Étymologie
- Du latin aqua
Nom commun
aiga \Prononciation ?\ féminin (pluriel : aigas) (graphie normalisée)
- Eau.
- L’aiga, que totjorn davala, e que tomba totjorn pus bas, mas que ne’n tròbe la colada, a cerchat dins la mar sa patz e son repaus. — (Marcelle Delpastre, Saumes pagans, 1974)
Dérivés
- aiga benesida
- aiga bolida
- aiga de Colonha
- aiga de sentor
- aigada
- aigadièr
- aigadoira
- aigador
- aigadós
- aigafòrt
- aigajàs
- aigal
- aigalada
- aigalar
- aigalàs
- aigalièr
- aigalós
- aigamarina
- aigament
- aiganafa
- aiganas
- aiganha
- aiganhada
- aiganhal
- aiganhàs
- aiganhar
- aiganhat
- aiganhau
- aiganhièr, aiganhièra, aiganhièira
- aiganhós
- aigar
- aigarada
- aigardent, aigardentaire, aigardentar
- aigarèl, aigarèla
- aigariá
- aigaròl
- aigàs
- Aigas Mòrtas
- aigassa
- aigassada
- aigassaire
- aigassar, aigassejar
- aigassièr
- aigassós
- aigat
- aigatge
- aigolenc
- aigolenca
- aigolarda
- aigós
- aigueiran
- aigueirar
- aiguejaire
- aiguejatge
- aiguesponcha
- aiguièr, aiguièra, aiguièira
- aigumièr
Prononciation
- provençal : [ˈajgo]
- niçois : [ˈajga]
- France (Pau) : écouter « aiga [Prononciation ?] »
- France (Béarn) : écouter « aiga [Prononciation ?] »
Références
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
Samoan
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
aiga \Prononciation ?\
- La famille.
Références
- Dictionnaires Freelang, Beaumont, 1997–2024 → consulter cet ouvrage