anzavjont
Breton[modifier le wikicode]
Forme de verbe [modifier le wikicode]
anzavjont \ãnˈzafʃɔ̃ɲ(t)\
- Troisième personne du pluriel du passé défini de l’indicatif du verbe anzav.
- Spouronet o klevout ur bugel nevez-c’hanet o komz — hag o komz evel ma komze ! — ec’h anzavjont en doa an Aotrou Doue diskouezet splann, ur wech ouzhpenn, E c’halloud ; [...] ! — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur, Éditions Al Liamm, 1975, page 22)
- Terrifié en entendant un nouveau-né parler — et parler comme il le faisait ! — ils reconnurent que Dieu avait montré clairement, une fois de plus, Son pouvoir, [...] !
- Spouronet o klevout ur bugel nevez-c’hanet o komz — hag o komz evel ma komze ! — ec’h anzavjont en doa an Aotrou Doue diskouezet splann, ur wech ouzhpenn, E c’halloud ; [...] ! — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur, Éditions Al Liamm, 1975, page 22)