appelleren
Néerlandais[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Du latin appellare.
Verbe [modifier le wikicode]
Présent | Prétérit | |
---|---|---|
ik | appelleer | appelleerde |
jij | appelleert | |
hij, zij, het | appelleert | |
wij | appelleren | appelleerden |
jullie | appelleren | |
zij | appelleren | |
u | appelleert | appelleerde |
Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
hebben | appellerend | geappelleerd |
appelleren \Prononciation ?\ intransitif
Synonymes[modifier le wikicode]
Dérivés[modifier le wikicode]
Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 87,1 % des Flamands,
- 92,9 % des Néerlandais.
Prononciation[modifier le wikicode]
- Pays-Bas : écouter « appelleren [Prononciation ?] »
Références[modifier le wikicode]
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]