armel
:
Breton[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
Nom commun [modifier le wikicode]
Singulier | Pluriel |
---|---|
armel | armelioù |
armel \ˈar.mɛl\ féminin
- (Mobilier) Armoire.
- An ofiser a dennas eus un armel ur c’haier tev a-walc’h, pep pajenn anezhañ goloet gant ur skritur moan ha sklaer-tre daoust da se. — (Roparz Hemon, Mari Vorgan, Al Liamm, 1975, page 8)
- L’officier retira d’une armoire un cahier assez épais, dont chacune des pages était couverte d’une écriture fine et pourtant très lisible.
- Bez’e oa war an armel ur pod feilhañs en dije torret gant plijadur. — (Tudual Huon, O arcʼhant brein in Ar chalboter huñvreoù, Éditions Al Liamm, 1979, page 67)
- Sur l’armoire il y avait un pot en faïence qu’il aurait cassé avec plaisir.
- An ofiser a dennas eus un armel ur c’haier tev a-walc’h, pep pajenn anezhañ goloet gant ur skritur moan ha sklaer-tre daoust da se. — (Roparz Hemon, Mari Vorgan, Al Liamm, 1975, page 8)
Variantes[modifier le wikicode]
Synonymes[modifier le wikicode]
Dérivés[modifier le wikicode]
Voir aussi[modifier le wikicode]
- armel sur l’encyclopédie Wikipédia (en breton)
Références[modifier le wikicode]
- ↑ Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499
- ↑ Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Le Chasse-Marée, Douarnenez, 2003, page 73b