Aller au contenu

bearráigeahčči

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Version datée du 1 juin 2019 à 21:59 par UnsuiBot (discussion | contributions) (maj pron., remplacement: phono|beɑrːajɡeɑhtt͡ʃi|se → phono|ˈbeɑrːajɡeɑhtt͡ʃi|se (3) avec AWB)

Same du Nord

Étymologie

De geahččat bearrái (« superviser ») ou de bearráigeahččat (« inspecter »).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif bearráigeahčči bearráigeahččit
Accusatif
Génitif
bearráigeahčči bearráigeahččiid
Illatif bearráigeahččái bearráigeahččiide
Locatif bearráigeahččis bearráigeahččiin
Comitatif bearráigeahččiin bearráigeahččiiguin
Essif bearráigeahččin
Avec suffixes
possessifs
Singulier Duel Pluriel
1re personne bearráigeahččán bearráigeahččáme bearráigeahččámet
2e personne bearráigeahččát bearráigeahččáde bearráigeahččádet
3e personne bearráigeahččis bearráigeahččiska bearráigeahččiset

bearráigeahčči /ˈbeæ̯rːajɡeæ̯hːt͡ʃi/

  1. Superviseur, inspecteur.
    • Luossabivdi Per Mikael Gaup ii searvva jearahallamii, muhto duođašta iežas gávdnan diekkár bivdosiid ja dieđihan joga bearráigehččiide. — (www.nrk.no)
      Le pêcheur de saumon Per Mikael Gaup ne s’associe pas à l’enquête mais confirme qu’il a lui-même trouvé de tels pièges et qu’il en a informé les inspecteurs de la rivière.
  2. Proviseur.
    • Bearráigeahčči de devddii hiŋgaliid «Goas lea váruhuvvon ja ávžžuhuvvon», «Gii lea váruhan ja ávžžuhan», «Geasa bođii váruhusa ja ávžžuhus» ja «Váhnemiid vástádus». — (Skuvla.info)
      Le proviseur remplissait alors les rubriques « Quand a-t-il été averti et réprimandé », « Qui a averti et réprimandé », « À qui s’adressait l’avertissement et l’exhortation », et « Réponse des parents ».

Synonymes

Proviseur :

Forme de nom commun

Avec suffixes
possessifs
Singulier Duel Pluriel
1re personne bearráigeahččán bearráigeahččáme bearráigeahččámet
2e personne bearráigeahččát bearráigeahččáde bearráigeahččádet
3e personne bearráigeahččis bearráigeahččiska bearráigeahččiset

bearráigeahčči /ˈbeæ̯rːajɡeæ̯hːt͡ʃi/

  1. Génitif singulier de bearráigeahčči.
  2. Accusatif singulier de bearráigeahčči.

Forme de verbe

bearráigeahčči /ˈbeæ̯rːajɡeæ̯hːt͡ʃi/

  1. Deuxième personne du duel du présent de l’impératif de bearráigeahččat.