binominis

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé de nomen, avec le préfixe bi- et le suffixe -is.

Adjectif [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif binominis binominis binomine binomines binomines binominia
Vocatif binominis binominis binomine binomines binomines binominia
Accusatif binominem binominem binomine binomines binomines binominia
Génitif binominis binominis binominis binominium binominium binominium
Datif binomini binomini binomini binominibus binominibus binominibus
Ablatif binomini binomini binomini binominibus binominibus binominibus

binōminis \Prononciation ?\

  1. Binominal, qui a deux noms.
    • binominis, cui geminum est nomen, ut Numa Pompilius, Tullus Hostilius. — (Festus)

Références[modifier le wikicode]

  • « binominis », dans Félix GaffiotDictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 219)