Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir la conjugaison du verbe brincar
|
Subjonctif
|
Présent
|
que (yo) brincaren
|
que (tú) brincaren
|
que (vos) brincaren
|
que (él/ella/usted) brincaren
|
que (nosotros-as) brincaren
|
que (vosotros-as) brincaren
|
que (os) brincaren
|
(ellos-as/ustedes) brincaren
|
Imparfait (en -ra)
|
que (yo) brincaren
|
que (tú) brincaren
|
que (vos) brincaren
|
que (él/ella/usted) brincaren
|
que (nosotros-as) brincaren
|
que (vosotros-as) brincaren
|
que (os) brincaren
|
(ellos-as/ustedes) brincaren
|
Imparfait (en -se)
|
que (yo) brincaren
|
que (tú) brincaren
|
que (vos) brincaren
|
que (él/ella/usted) brincaren
|
que (nosotros-as) brincaren
|
que (vosotros-as) brincaren
|
que (os) brincaren
|
(ellos-as/ustedes) brincaren
|
Futur
|
que (yo) brincaren
|
que (tú) brincaren
|
que (vos) brincaren
|
que (él/ella/usted) brincaren
|
que (nosotros-as) brincaren
|
que (vosotros-as) brincaren
|
que (os) brincaren
|
(ellos-as/ustedes) brincaren
|
brincaren \bɾiŋˈka.ɾen\
- Troisième personne du pluriel du futur du subjonctif de brincar.