Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
| Voir la conjugaison du verbe calar |
| Subjonctif |
Présent |
que (yo) calasen |
| que (tú) calasen |
| que (vos) calasen |
| que (él/ella/ello/usted) calasen |
| que (nosotros-as) calasen |
| que (vosotros-as) calasen |
| que (os) calasen |
| (ellos-as/ustedes) calasen |
| Imparfait (en -ra) |
que (yo) calasen |
| que (tú) calasen |
| que (vos) calasen |
| que (él/ella/ello/usted) calasen |
| que (nosotros-as) calasen |
| que (vosotros-as) calasen |
| que (os) calasen |
| (ellos-as/ustedes) calasen |
| Imparfait (en -se) |
que (yo) calasen |
| que (tú) calasen |
| que (vos) calasen |
| que (él/ella/ello/usted) calasen |
| que (nosotros-as) calasen |
| que (vosotros-as) calasen |
| que (os) calasen |
| (ellos-as/ustedes) calasen |
| Futur |
que (yo) calasen |
| que (tú) calasen |
| que (vos) calasen |
| que (él/ella/ello/usted) calasen |
| que (nosotros-as) calasen |
| que (vosotros-as) calasen |
| que (os) calasen |
| (ellos-as/ustedes) calasen |
calasen \kaˈla.sen\
- Troisième personne du pluriel de l’imparfait (en -se) du subjonctif de calar.