Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
chomit \ˈʃomːit\ \ˈʒomːit\
- Deuxième personne du pluriel du présent de l’indicatif du verbe chem/chemel/chom/chomel/chomiñ.
- Bremañ e chomit aze hep lavarout grik… — (Jakez Riou, An ti satanazet, Skridoù Breizh, 1944, page 29)
- Maintenant vous restez là sans dire un mot…
- Deuxième personne du pluriel de l’impératif du verbe chem/chemel/chom/chomel/chomiñ.
- Chomit em c’hastell, ma mignon. — (Roparz Hemon, Gaovan hag an Den Gwer, eil emb. Levrioù Skol al Louarn (An Here), 1988, page 41)
- Restez dans mon château, mon ami.