deuot
Breton[modifier le wikicode]
Forme de verbe [modifier le wikicode]
Mutation | Forme |
---|---|
Non muté | deuot |
Adoucissante | zeuot |
Mixte | teuot |
deuot \ˈdøː.ɔt\
- Deuxième personne du pluriel du futur de l’indicatif du verbe dont.
- — [...]. Mar gellit ober an traou-ze holl, evel a lavaran dʼeocʼh, eme ar maout aour, ne deuot ket da greski hor bandenn. [...]. — (G. Milin, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, page 52.)
- — [...]. Si vous pouvez faire toutes ces choses(-là), comme je vous le dis, dit le bélier d’or, vous ne viendrez pas grossir notre bande. [...].
- — [...]. Mar gellit ober an traou-ze holl, evel a lavaran dʼeocʼh, eme ar maout aour, ne deuot ket da greski hor bandenn. [...]. — (G. Milin, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, page 52.)