durativní

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Tchèque[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé de durativum, avec le suffixe -ní.

Adjectif [modifier le wikicode]

nombre cas \ genre masculin féminin neutre
animé inanimé
singulier nominatif

durativní
vocatif

durativní
accusatif

durativního durativní
génitif

durativního durativní durativního
locatif

durativním durativní durativním
datif

durativnímu durativní durativnímu
instrumental

durativním durativní durativním
pluriel nominatif

durativní
vocatif

durativní
accusatif

durativní
génitif

durativních
locatif

durativních
datif

durativním
instrumental

durativními

durativní \ˈduracɪvɲiː\

  1. (Grammaire) Duratif.

Synonymes[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]