fidus
Espéranto
Forme de verbe
Temps | Passé | Présent | Futur |
---|---|---|---|
Indicatif | fidis | fidas | fidos |
Participe actif | fidinta(j,n) | fidanta(j,n) | fidonta(j,n) |
Participe passif | fidita(j,n) | fidata(j,n) | fidota(j,n) |
Adverbe actif | fidinte | fidante | fidonte |
Adverbe passif | fidite | fidate | fidote |
Mode | Conditionnel | Volitif | Infinitif |
Présent | fidus | fidu | fidi |
voir le modèle “eo-conj” |
fidus \ˈfi.dus\
Antonymes
Latin
Étymologie
- De fido.
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | fidus | fidă | fidum | fidī | fidae | fidă |
Vocatif | fide | fidă | fidum | fidī | fidae | fidă |
Accusatif | fidum | fidăm | fidum | fidōs | fidās | fidă |
Génitif | fidī | fidae | fidī | fidōrŭm | fidārŭm | fidōrŭm |
Datif | fidō | fidae | fidō | fidīs | fidīs | fidīs |
Ablatif | fidō | fidā | fidō | fidīs | fidīs | fidīs |
fidus \Prononciation ?\ masculin
- Loyal, à qui on peut se fier, sur qui l'on peut compter, sûr, sincère; discret.
- Fidèle, constant, assuré, durable.
- fida fuit nulli, Tib. 1, 6, 77
- elle ne fut fidèle à personne.
- fida fuit nulli, Tib. 1, 6, 77
- Ami, amical.
- Ferme, rassuré.
Antonymes
Références
- « fidus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage