genetika
Slovène
Étymologie
- Du grec ancien γενετικός, genetikós.
Nom commun
Cas | Singulier | Duel | Pluriel |
---|---|---|---|
Nominatif | genetika | — | — |
Accusatif | genetiko | — | — |
Génitif | genetike | — | — |
Datif | genetiki | — | — |
Instrumental | genetiko | — | — |
Locatif | genetiki | — | — |
genetika \Prononciation ?\ féminin singulier
- (Sciences) Génétique (science).
Forme de nom commun
genetika \Prononciation ?\ masculin animé
- Accusatif singulier de genetik.
- Génitif singulier de genetik.
- Nominatif duel de genetik.
- Accusatif duel de genetik.
Tchèque
Étymologie
- Du grec ancien γενετικός, genetikós.
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | genetika | genetiky |
Génitif | genetiky | genetik |
Datif | genetice | genetikám |
Accusatif | genetiku | genetiky |
Vocatif | genetiko | genetiky |
Locatif | genetice | genetikách |
Instrumental | genetikou | genetikami |
genetika \Prononciation ?\ féminin
- (Sciences) Génétique.
- Současná genetika poskytuje účinné nástroje jak pro vyhodnocení funkce jednotlivých genů.
Dérivés
Vocabulaire apparenté par le sens
Voir aussi
- genetika sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2015 → consulter cet ouvrage