imperditus

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé de perditus, avec le préfixe in-.

Adjectif [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif imperditus imperdită imperditum imperditī imperditae imperdită
Vocatif imperdite imperdită imperditum imperditī imperditae imperdită
Accusatif imperditum imperdităm imperditum imperditōs imperditās imperdită
Génitif imperditī imperditae imperditī imperditōrŭm imperditārŭm imperditōrŭm
Datif imperditō imperditae imperditō imperditīs imperditīs imperditīs
Ablatif imperditō imperditā imperditō imperditīs imperditīs imperditīs

imperditus \Prononciation ?\

  1. Entier, sauf, non détruit.
    • et vos, o Graiis imperdita corpora, Teucri — (Virgile, A. 10, 430)

Synonymes[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]