Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir la conjugaison du verbe inquietar |
Subjonctif |
Présent |
que (yo) inquietasen |
que (tú) inquietasen |
que (vos) inquietasen |
que (él/ella/usted) inquietasen |
que (nosotros-as) inquietasen |
que (vosotros-as) inquietasen |
que (os) inquietasen |
(ellos-as/ustedes) inquietasen |
Imparfait (en -ra) |
que (yo) inquietasen |
que (tú) inquietasen |
que (vos) inquietasen |
que (él/ella/usted) inquietasen |
que (nosotros-as) inquietasen |
que (vosotros-as) inquietasen |
que (os) inquietasen |
(ellos-as/ustedes) inquietasen |
Imparfait (en -se) |
que (yo) inquietasen |
que (tú) inquietasen |
que (vos) inquietasen |
que (él/ella/usted) inquietasen |
que (nosotros-as) inquietasen |
que (vosotros-as) inquietasen |
que (os) inquietasen |
(ellos-as/ustedes) inquietasen |
Futur |
que (yo) inquietasen |
que (tú) inquietasen |
que (vos) inquietasen |
que (él/ella/usted) inquietasen |
que (nosotros-as) inquietasen |
que (vosotros-as) inquietasen |
que (os) inquietasen |
(ellos-as/ustedes) inquietasen |
inquietasen \iŋ.kjeˈta.sen\
- Troisième personne du pluriel de l’imparfait (en -se) du subjonctif de inquietar.