interdict

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Anglais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Emprunt au latin interdictum, supin de interdicere.

Verbe [modifier le wikicode]

Temps Forme
Infinitif to interdict
\Prononciation ?\
Présent simple,
3e pers. sing.
interdicts
Prétérit interdicted
Participe passé interdicted
Participe présent interdicting
voir conjugaison anglaise

interdict \Prononciation ?\

  1. (Soutenu) Interdire.
    • Again, there are many acts which, being directly injurious only to the agents themselves, ought not to be legally interdicted — (J. S. Mill, On Liberty, édition de 1869, page 176)

Prononciation[modifier le wikicode]

  • Royaume-Uni (Sud de l'Angleterre) : écouter « interdict [Prononciation ?] »
  • Royaume-Uni (Sud de l'Angleterre) : écouter « interdict [Prononciation ?] »

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun [modifier le wikicode]

interdict \Prononciation ?\

  1. Défense, interdiction, prohibition.

Synonymes[modifier le wikicode]

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 63,7 % des Flamands,
  • 63,6 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]