interkonsento

Espéranto

Étymologie

Substantif composé de la racine konsenti (« consentir »), de l’affixe inter (« entre ») et de la terminaison -o (« substantif ») .

Nom commun

Cas	Singulier	Pluriel
Nominatif	interkonsento \in.ter.kon.ˈsen.to\	interkonsentoj \in.ter.kon.ˈsen.toj\
Accusatif	interkonsenton \in.ter.kon.ˈsen.ton\	interkonsentojn \in.ter.kon.ˈsen.tojn\

interkonsento \in.tɛr.kon.ˈsen.to\    composition de racines de l’Antaŭparolo

1. Consensus, accord.
   • (Antaŭparolo) tiujn tri verkojn, kiuj laŭ silenta interkonsento de ĉiuj esperantistoj jam de longe fariĝis fundamento por Esperanto

     ces trois ouvrages, qui, selon, un consensus silencieux de tous les espérantistes, est devenu depuis déjà longtemps, un fondement pour l’Espéranto

Voir aussi

• Interkonsento sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto) 

Références

Vocabulaire:

• E. Grosjean-Maupin, Plena Vortaro de Esperanto, SAT, Parizo, 1934 (racine U.V-4OA)
• interkonsento sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
• interkonsento sur le site Reta-vortaro.de (RV)
• Composition inter-konsent-o présente dans l’Antaŭparolo de la Fundamento (Antaŭparolo,  R1, R2 et R3  de l’Akademio de Esperanto).