Aller au contenu

kirjailija

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
En provenance du verbe kirjailla, c'est son nom agent. Il partage la racine lexicale *kirjə- avec kirja.
Déclinaison
Cas Singulier Pluriel
Nominatif kirjailija kirjailijat
Génitif kirjailijan kirjailijoiden
kirjailijoitten
kirjailijain (rare)
Partitif kirjailijaa kirjailijoita
Accusatif kirjailija[1]
kirjailijan[2]
kirjailijat
Inessif kirjailijassa kirjailijoissa
Illatif kirjailijaan kirjailijoihin
Élatif kirjailijasta kirjailijoista
Adessif kirjailijalla kirjailijoilla
Allatif kirjailijalle kirjailijoille
Ablatif kirjailijalta kirjailijoilta
Essif kirjailijana kirjailijoina
Translatif kirjailijaksi kirjailijoiksi
Abessif kirjailijatta kirjailijoitta
Instructif kirjailijoin
Comitatif kirjailijoine-[3]
Notes [1] [2] [3]

[1]

  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive dont le sujet est la 3e personne
    du singulier sans aucun pronom.
  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive passive.
  • Dans toutes les phrases passives à n’importe
    quel mode.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la 2e personne du singulier, ou la
    1e ou 2e personne du pluriel.

[2]

  • Dans les phrases actives positives aux modes
    indicatif, conditionnel ou potentiel.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la 3e personne du singulier ou du
    pluriel.

[3]

Avec suffixes
possessifs
Singulier Pluriel
1re personne kirjailijani kirjailijamme
2e personne kirjailijasi kirjailijanne
3e personne kirjailijansa

kirjailija \'kir.jɑi.liˌja\ (pour une femme, on dit : kirjailijatar)

  1. Écrivain.
  2. (Désuet) Brodeur

Forme de nom commun

[modifier le wikicode]

kirjailija \ˈkirjɑilijɑ\

  1. Accusatif II singulier de kirjailija.