klapperen

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Forme itérative de klappen, « claquer ».

Verbe [modifier le wikicode]

klapperen \Prononciation ?\ intransitif

  1. Claquer.
    • een klapperende deur
      une porte qui claque
    • men hoorde alleen nog maar het klapperen van de vlag
      on n’entendait plus que le drapeau qui claquait au vent, on n’entendait plus que le claquement du drapeau
  2. (Technique) Cogner.

Synonymes[modifier le wikicode]

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 95,9 % des Flamands,
  • 99,1 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

Prononciation manquante. (Ajouter)

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]