konjektuuri

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Finnois[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun [modifier le wikicode]

Déclinaison
Cas Singulier Pluriel
Nominatif konjektuuri konjektuurit
Génitif konjektuurin konjektuurien
Partitif konjektuuria konjektuureja
Accusatif konjektuuri[1]
konjektuurin[2]
konjektuurit
Inessif konjektuurissa konjektuureissa
Élatif konjektuurista konjektuureista
Illatif konjektuuriin konjektuureihin
Adessif konjektuurilla konjektuureilla
Ablatif konjektuurilta konjektuureilta
Allatif konjektuurille konjektuureille
Essif konjektuurina konjektuureina
Translatif konjektuuriksi konjektuureiksi
Abessif konjektuuritta konjektuureitta
Instructif konjektuurein
Comitatif konjektuureine-[3]
Notes [1] [2] [3]

[1]

  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive dont le sujet est la troisième personne
    du singulier sans aucun pronom.
  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive passive.
  • Dans toutes les phrases passives à n’importe
    quel mode.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la deuxième personne du singulier, ou la
    première ou deuxième personne du pluriel.

[2]

  • Dans les phrases actives positives aux modes
    indicatif, conditionnel ou potentiel.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la troisième personne du singulier ou du
    pluriel.

[3]

konjektuuri \ˈkonjektuːri\

  1. (Mathématiques) Conjecture.