mocʼh-gouez
(Redirigé depuis moc’h-gouez)
Breton[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
Forme de nom commun [modifier le wikicode]
Mutation | Collectif | Singulatif |
---|---|---|
Non muté | mocʼh-gouez | pemocʼh-gouez |
Adoucissante | vocʼh-gouez | bemocʼh-gouez |
Spirante | inchangé | femocʼh-gouez |
mocʼh-gouez \moɣ ˈɡweː(s)\ masculin collectif
- (Zoologie) Sangliers.
- Marcʼh, roue Poulmarcʼh, a veze laouen bras e galon pa cʼhelle mont da redek ar mocʼh gouez e koadou bras e rouantelez. — (Yann ar Flocʼh, Koñchennou eus Bro ar Ster Aon, Kemper, 1950, page 39)
- Marcʼh, le roi de Poulmarcʼh, avait le cœur joyeux quand il pouvait aller courir les sangliers dans les vastes bois de son royaume.
- Ar Vretoned, o tecʼhet, a glevas trouz war o lercʼh : gwelet a rejont gant souez o tremen, tiz spontus warno, kezeg divarcʼhet ha mocʼh-gouez pennfollet. — (Jakez Riou, Brecʼhillien pe ar manacʼh Mougn, in Buhez Breiz, 1924, page 940)
- Les Bretons, fuyant, entendirent du bruit derrière eux : stupéfaits, ils virent passer à toute allure des chevaux démontés et des sangliers affolés.
- A-benn ar fin e voe lazhet ar pemocʼh-gouez gant chaseourien. — (Goulven Jacq, Pinvidigezh ar paour, Al Liamm, 1977, page 120)
- Finalement, le sanglier fut tué par des chasseurs.
- Marcʼh, roue Poulmarcʼh, a veze laouen bras e galon pa cʼhelle mont da redek ar mocʼh gouez e koadou bras e rouantelez. — (Yann ar Flocʼh, Koñchennou eus Bro ar Ster Aon, Kemper, 1950, page 39)