oriens

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : Oriens

Français[modifier le wikicode]

Forme d’adjectif [modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
Masculin orien
\Prononciation ?\
oriens
\Prononciation ?\
Féminin orienne
\Prononciation ?\
oriennes
\Prononciation ?\

oriens \Prononciation ?\

  1. Masculin pluriel de orien.

Anagrammes[modifier le wikicode]

Modifier la liste d’anagrammes

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Participe présent substantivé de orior (« se lever »).

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier
Nominatif oriens
Vocatif oriens
Accusatif orientem
Génitif orientis
Datif orientī
Ablatif orientĕ

oriens masculin

  1. Le soleil levant.
  2. Le levant, l’orient, l’est.

Antonymes[modifier le wikicode]

Dérivés[modifier le wikicode]

Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]

Forme de verbe [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif oriens oriens oriens orientēs orientēs orientia
Vocatif oriens oriens oriens orientēs orientēs orientia
Accusatif orientem orientem oriens orientēs orientēs orientia
Génitif orientis orientis orientis orientium orientium orientium
Datif orientī orientī orientī orientibus orientibus orientibus
Ablatif orientī orientī orientī orientibus orientibus orientibus

oriens

  1. Participe présent de orior.

Références[modifier le wikicode]