patrius

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé de pater (« père »), avec le suffixe -ius.

Adjectif [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif patrius patriă patrium patriī patriae patriă
Vocatif patrie patriă patrium patriī patriae patriă
Accusatif patrium patriăm patrium patriōs patriās patriă
Génitif patriī patriae patriī patriōrŭm patriārŭm patriōrŭm
Datif patriō patriae patriō patriīs patriīs patriīs
Ablatif patriō patriā patriō patriīs patriīs patriīs

patrius \Prononciation ?\ masculin

  1. Paternel, qui vient du père.
    • patria benevolentia in liberos fratris — (Tacite)
      bienveillance paternelle pour les enfants d'un frère.
  2. Ancestral, qui vient des pères, des aïeux : national, de la patrie, du pays natal.
    • patrius sermo — (Cicéron. Fin. 1)
      langue maternelle, langue nationale.
  3. Héréditaire, qui se transmet de père en fils : inné, transmis, traditionnel.
    • pedum dolore correptus est; patrius hic illi — (Plin. Ep. 1)
      il souffrait de la goutte aux pieds; il la tenait de son père.
    • mos erat patrius Academiae — (Cicéron)
      c'était une coutume traditionnelle de l'Académie.

Références[modifier le wikicode]