poderes

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Espagnol[modifier le wikicode]

Forme de nom commun [modifier le wikicode]

poderes masculin \Prononciation ?\

  1. Pluriel de poder.

Prononciation[modifier le wikicode]

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du grec ancien ποδήρης, podêrês.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif poderes poderēs
Vocatif poderes poderēs
Accusatif poderem poderēs
Génitif poderis poderum
Datif poderī poderibus
Ablatif poderĕ poderibus

podēres \Prononciation ?\ masculin

  1. Aube, longue robe de prêtre qui descend jusqu'aux chevilles.
    • in veste poderis quam habebat totus erat orbis — (Vulgate. Sap. 18, 24.)
    • Poderis est sacerdotalis linea, corpori adstricta et usque ad pedes descendens; unde et nuncupata; quam vulgo camisiam vocant. — (Isidore, Etymologiarum libri, 19)

Variantes[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

Portugais[modifier le wikicode]

Forme de nom commun [modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
poder poderes

poderes \pu.dˈɛ.ɾɨʃ\ (Lisbonne) \po.dˈɛ.ɾɪs\ (São Paulo) masculin

  1. Pluriel de poder.

Forme de verbe [modifier le wikicode]

Voir la conjugaison du verbe poder
Infinitif personnel Présent
(2e personne du singulier)
poderes
Passé

poderes \pu.dˈɛ.ɾɨʃ\ (Lisbonne) \po.dˈɛ.ɾɪs\ (São Paulo)

  1. Deuxième personne du singulier de l’infinitif personnel de poder.

Prononciation[modifier le wikicode]