reprobaticius
Latin[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Dérivé de reprobatus, avec le suffixe -icius.
Adjectif [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | reprobaticius | reprobaticiă | reprobaticium | reprobaticiī | reprobaticiae | reprobaticiă |
Vocatif | reprobaticie | reprobaticiă | reprobaticium | reprobaticiī | reprobaticiae | reprobaticiă |
Accusatif | reprobaticium | reprobaticiăm | reprobaticium | reprobaticiōs | reprobaticiās | reprobaticiă |
Génitif | reprobaticiī | reprobaticiae | reprobaticiī | reprobaticiōrŭm | reprobaticiārŭm | reprobaticiōrŭm |
Datif | reprobaticiō | reprobaticiae | reprobaticiō | reprobaticiīs | reprobaticiīs | reprobaticiīs |
Ablatif | reprobaticiō | reprobaticiā | reprobaticiō | reprobaticiīs | reprobaticiīs | reprobaticiīs |
reprobaticius \Prononciation ?\
- Réprouvable, de réprobation.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes[modifier le wikicode]
Références[modifier le wikicode]
- « reprobaticius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « reprobaticius », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage