rinoceròs
:
Occitan[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Emprunt au latin rhinoceros, du grec ancien ῥινόκερως, rhinókerôs formé sur ῥίς, rhis (« nez ») et κέρας, kéras (« corne »).
Nom commun [modifier le wikicode]
Singulier | Pluriel |
---|---|
rinoceròs \ri.nu.se.ˈɾɔs\ |
rinoceròsses \ri.nu.se.ˈɾɔses\ |
rinoceròs \ri.nu.se.ˈɾɔs\ masculin (graphie normalisée)
- (Gascon) {(Limousin) (Provençal) (Vivaro-alpin) Rhinocéros, grand mammifère ongulé de la famille des rhinocérotidés d’Afrique et d’Asie portant une ou deux cornes en kératine sur le nez.
Variantes dialectales[modifier le wikicode]
- rinoceront, rinocèros (Languedocien)
Voir aussi[modifier le wikicode]
- Rhinocerotidae sur l’encyclopédie Wikipédia (en occitan)
Références[modifier le wikicode]
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001, ISBN 978-2-85910-300-7 → Consulter en ligne
- Patric Guilhemjoan, Elisa Harrer Diccionnari Occitan / Francés (Gasconha), 3 tòmes (A-D ISBN 978-2-86866-159-3, E-N ISBN 978-2-86866-160-9, O-Z ISBN 978-2-86866-161-6), Per Noste, 2020
- Jòrge Fettuciari, Guiu Martin, Jaume Pietri, Dictionnaire provençal français - Diccionari provençau francés, L'Escomessa, CREO Provença, Edisud, Aix-en-Provence, 2003, ISBN 2-7449-0464-3
- Andrieu Faure, Assai de diccionari francés-aupenc d’òc, 2009 → Consulter en ligne