silaba

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : sílaba

Espéranto[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

De silabo (« syllabe ») et -a (terminaison des adjectifs).

Adjectif [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif silaba
\si.ˈla.ba\
silabaj
\si.ˈla.baj\
Accusatif silaban
\si.ˈla.ban\
silabajn
\si.ˈla.bajn\

silaba \si.ˈla.ba\

  1. (Linguistique) Syllabique.
    • Kontraŭ tiu antaŭjuĝo, li trafe kaj detale argumentas, ke, kvankam la silaba strukturo de Esperanto estas ja tre simila al tiu de la latinidaj kaj ĝermanaj lingvoj, neniu alia fonologia sistemo estas ekzakte egala al ĝi. — (« Feniksa Esperantologio », Monato)
      Contre ce préjugé, il argumente justement et en détail que, bien que la structure syllabique de l’espéranto soit en effet très similaires à celle des langues romanes et germanique, aucun autre système phonologique ne lui est exactement égal.

Prononciation[modifier le wikicode]