subsumo

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

(Latin médiéval) Dérivé de sumo, avec le préfixe sub-.

Verbe [modifier le wikicode]

subsūmō, infinitif : subsūmere, parfait : subsumpsī, supin : subsumptum \Prononciation ?\ transitif (voir la conjugaison)

  1. Subsumer.
    • Tamen notandum est ultra quod si conclusio sit particularis, non contingit ultra procedere sumendo sub eius subiecto. Similiter si in maiori propositione medium non sit distributum, non ualet in minori sub illo medio subsumere. — (Jean Buridan, Quaestiones in Analytica priora)

Note : Par convention, les verbes latins sont désignés par la 1re personne du singulier du présent de l’indicatif.

Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]