timor

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : Timor

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé de timeo (« craindre »), avec le suffixe -or.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif timor timorēs
Vocatif timor timorēs
Accusatif timorem timorēs
Génitif timoris timorum
Datif timorī timoribus
Ablatif timorĕ timoribus

timor \Prononciation ?\ masculin

  1. Crainte, appréhension, effroi, consternation.
    • Nihilne te nocturnum praesidium Palati, nihil urbis vigiliae, nihil timor populi, nihil concursus bonorum omnium, nihil hic munitissimus habendi senatus locus, nihil horum ora voltusque moverunt? (Première Catilinaire - Cicéron)
      Ni la garde qui veille la nuit sur le mont Palatin, ni les forces répandues dans toute la ville, ni la consternation du peuple, ni ce concours de tous les bons citoyens, ni le lieu fortifié choisi pour cette assemblée, ni les regards indignés de tous les sénateurs, rien n’a pu t’ébranler !

Références[modifier le wikicode]