unitas
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | unitas | unitatēs |
| Vocatif | unitas | unitatēs |
| Accusatif | unitatem | unitatēs |
| Génitif | unitatis | unitatum |
| Datif | unitatī | unitatibus |
| Ablatif | unitatĕ | unitatibus |
unitas \Prononciation ?\ féminin
- Unité.
- Numerus autem est multitudo ex unitatibus constituta. Nam unum semen numeri esse, non numerum. Numero nummus nomen dedit, et a sui frequentatione vocabulum indidit. Unus a Graeco nomen trahit; Graeci enim unum ἕνα dicunt: sic duo et tres, quos illi δύο et τρία appellant. — (Isidore de Séville, Etymologiarum libri XX)
- Numerus autem est multitudo ex unitatibus constituta. Nam unum semen numeri esse, non numerum. Numero nummus nomen dedit, et a sui frequentatione vocabulum indidit. Unus a Graeco nomen trahit; Graeci enim unum ἕνα dicunt: sic duo et tres, quos illi δύο et τρία appellant. — (Isidore de Séville, Etymologiarum libri XX)
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | unitus | unită | unitum | unitī | unitae | unită |
| Vocatif | unite | unită | unitum | unitī | unitae | unită |
| Accusatif | unitum | unităm | unitum | unitōs | unitās | unită |
| Génitif | unitī | unitae | unitī | unitōrŭm | unitārŭm | unitōrŭm |
| Datif | unitō | unitae | unitō | unitīs | unitīs | unitīs |
| Ablatif | unitō | unitā | unitō | unitīs | unitīs | unitīs |
unitas \Prononciation ?\
- Accusatif féminin pluriel de unitus.
Références
- « unitas », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage