duo

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : duò

Conventions internationales[modifier le wikicode]

Symbole [modifier le wikicode]

duo

  1. (Linguistique) Code ISO 639-3 de l’agta de Dupaningan.

Références[modifier le wikicode]

Français[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

De l’italien duo.

Nom commun [modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
duo duos
\dɥo\

duo \dɥɔ\ \dɥo\ masculin

  1. (Musique) Morceau de musique fait pour être chanté par deux voix ou exécuté par deux instruments.
    • Un duo de flûte, un duo de violon.
    • Chanter des duos.
  2. (Musique) Ensemble musical composé de deux musiciens.
  3. (Par extension) Échange verbal entre deux personnes.
    • Duo d’injures, de compliments, etc.
  4. (Par extension) Couple, paire.
    • Avec un taille-thé, machine originaire du Japon, le duo tranche les cimes des tiges vert bouteille, propulsées dans un grand sac traînant derrière eux. — (journal Sud-Ouest, édition Charente-Maritime / Charente, 13 août 2022, page 10)
  5. (Métallurgie) Nom d’une cage de laminoir comportant deux cylindres tournant en sens inverse.
    • Des laminoirs monocages duo produisaient alors du feuillard d’acier de largeur maximale 200 mm utilisé pour les ustensiles de ménage, les tubes pour literie, le feuillard d’emballage, les baleines de corsets, les boutons… — (Jean-Claude Calmon, Jean Cenac, Laminage à Froid des Produits Plats,‪ Ed. Techniques Ingénieur‬, 1994, M7950, page 3)

Synonymes[modifier le wikicode]

Apparentés étymologiques[modifier le wikicode]

Traductions[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

Anagrammes[modifier le wikicode]

Modifier la liste d’anagrammes

Voir aussi[modifier le wikicode]

  • duo sur l’encyclopédie Wikipédia

Références[modifier le wikicode]

Baoulé[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun [modifier le wikicode]

duo \Prononciation ?\

  1. Igname.

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

Breton[modifier le wikicode]

Forme de verbe [modifier le wikicode]

Mutation Forme
Non muté duo
Adoucissante zuo
Durcissante tuo

duo \ˈdyːo\

  1. Troisième personne du singulier du futur de l’indicatif du verbe duañ/duiñ.

Dohoi[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du proto-malayo-polynésien *duha.

Adjectif numéral [modifier le wikicode]

duo \Prononciation ?\

  1. Deux.

Notes[modifier le wikicode]

Forme du dialecte kadorih.

Références[modifier le wikicode]

Ido[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

De l’italien duo.

Nom commun [modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
duo
\Prononciation ?\
dui
\Prononciation ?\

duo \ˈdwɔ\

  1. Duo.

Interlingua[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du latin dŭŏ (« deux »).

Adjectif numéral [modifier le wikicode]

duo \ˈdu.o\

  1. Deux.

Nom commun [modifier le wikicode]

duo \ˈdu.o\

  1. Deux.
  2. Duo.

Italien[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du latin duo (« deux ») → voir due.

Nom commun [modifier le wikicode]

duo \Prononciation ?\ masculin

  1. Duo.

Dérivés[modifier le wikicode]

Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]

  • Anglais : duo
  • Français : duo

Voir aussi[modifier le wikicode]

  • duo sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien) 

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

De l’indo-européen commun *dwóh₁ (« deux »).

Adjectif numéral [modifier le wikicode]

Cas Pluriel
Masculin Féminin Neutre
Nominatif duo duae duo
Vocatif duo duae duo
Accusatif dŭōs
duo
dŭās duo
Génitif dŭōrum
(duûm)
dŭārum dŭōrum
(duûm)
Datif dŭōbus dŭābus dŭōbus
Ablatif dŭōbus dŭābus dŭōbus

dŭŏ

  1. Deux.
    • duo consules.
      les deux consuls.
    • circiter duūm (= duōrum) milium intervallo — (Sall. J. 106, 5)
      à deux mille pas environ.
    • duūm (= duorum) mensum spatium consulibus datum est — (Live. 3, 25)
      on donna aux consuls un délai de deux mois.
    • duae partes exercitus
      <deux parties (sur trois) de l'armée> = les deux tiers de l'armée.
    • duo talenta argenti — (Plaute. As. 1, 3, 41)
      deux talents d'argent.
    • nocuit sua culpa duobus — (Ovide. M. 15, 115)
      leur faute fut funeste à tous les deux (au pourceau et au bouc).
    • navesque triremes duas, quas Brundisii faciendas curaverat, ad fauces portus prodire jussit — (Caesar. BC.)
      et il fit avancer à l'entrée du port deux trirèmes qu'il avait fait construire à Brindes.

Dérivés[modifier le wikicode]

Vocabulaire apparenté par le sens[modifier le wikicode]

Nombres en latin
 
Arabe   numeri   cardinalis   ordinalis   adverbium   distributivus   multiplicativus   divisio   collectivus   circum   monetarius
0 - nihil, nullus - - - - - - - -
1 I unus primus semel singuli simplex - unio - assis
2 II duo secundus bis bini duplex semis binio duitas dupondius
3 III tres tertius ter terni triplex triens ternio trias tressis
4 IV quattuor quartus quater quaterni quadruplex quadrans quaternio - quadrussis, quadrassis
5 V quinque quintus quinquie(n)s quini quintuplex, quincuplex - quinio - quinquessis
6 VI sex sextus sexie(n)s seni sextuplex sextans senio - sexis
7 VII septem septimus septie(n)s septeni septuplex - - septas septussis
8 VIII octo octavus octie(n)s octoni octuplex octans - octas octussis
9 IX novem nonus nonie(n)s noveni nonuplex - - - nonussis
10 X decem decimus decie(n)s deni decuplex - - decas decussis
11 XI undecim undecimus undecie(n)s undeni undecuplex - - - undecim aeris
12 XII duodecim duodecimus duodecie(n)s duodeni duodecuplex uncia - duodecas duodecim aeris
13 XIII tredecim tertius decimus tredecie(n)s terni deni, ternideni tredecuplex - - - -
14 XIV quattuordecim quartus decimus quattuordecie(n)s quaterni deni quattuordecuplex - - - -
15 XV quindecim quintus decimus quindecie(n)s quini deni, quindeni quindecuplex - - - -
16 XVI sedecim sextus decimus sedecie(n)s seni deni, senideni sedecuplex - - - -
17 XVII septendecim septimus decimus septendecie(n)s septeni deni septendecuplex - - - -
18 XVIII duodēvīgintī, octodecim duodēvīcēsimus duodevicie(n)s duodeviceni duodevigentuplex - - - -
19 XIX undēvīgintī, novemdecim undēvīcēsimus undevicie(n)s undeviceni undevigentuplex - - - -
20 XX viginti vicēsimus vicie(n)s viceni vigintuplex - - - vicessis
21 XXI viginti unus, unus et viginti vicēsimus primus vicie(n)s semel viceni singuli vigintuplex simplex - - - -
28 XXVIII duodetriginta, viginti octo duodetricēsimus, vicēsimus octavus duodetrcie(n)s, vicies octies duodetriceni, viceni octoni duodetrigintuplex, vigintuplex octuplex - - - -
29 XXIX undetriginta, viginti novem undetricēsimus, vicēsimus nonus undetrcie(n)s, vicies nonies undetriceni, viceni noveni undetrigintuplex, vigintuplex nonuplex - - - -
30 XXX triginta tricēsimus tricie(n)s triceni trigintuplex - - - tricessis
40 XL quadrāginta quadrāgēsimus quadrāgie(n)s quadrāgeni quadrāgintuplex - - - quadragessis
50 L quīnquāginta quīnquāgēsimus quīnquāgie(n)s quīnquāgeni quīnquāgintuplex - - - quinquagessis
60 LX sexāginta sexāgēsimus sexāgie(n)s sexāgeni sexāgintuplex - - - sexagessis
70 LX septuāginta septuāgēsimus septuāgie(n)s septuāgeni septuāgintuplex - - - septuagessis
80 LXXX octōginta octōgēsimus octōgie(n)s octōgeni octōgintuplex - - - octogessis
90 XC nōnāginta nōnāgēsimus nōnāgie(n)s nōnāgeni nōnāgintuplex - - - nonagessis
99 IC ou XCIX undecentum, nonaginta novem undecentēsimus undecentie(n)s undecenteni - - - - -
100 C centum centēsimus centie(n)s centeni centuplex - - centas centussis
101 CI centum unus centēsimus primus centie(n)s semel - - - - - -
200 CC ducenti ducentēsimus ducentie(n)s duceni ducentuplex - - - -
300 CCC trecenti trecentēsimus trecentie(n)s treceni trecentuplex - - - -
400 CD quadringenti quadringentēsimus quadringentie(n)s quadringeni quadringentuplex - - - -
500 D quīngenti quīngentēsimus quīngentie(n)s quīngeni quīngentuplex - - - -
600 DC sescenti sescentēsimus sescentie(n)s sesceni sescentuplex - - - -
700 DCC septingenti septingentēsimus septingentie(n)s septingeni septingentuplex - - - -
800 DCCC octingenti octingentēsimus octingentie(n)s octingeni octingentuplex - - - -
900 CM nōngenti nōngentēsimus nōngentie(n)s nōngeni nōngentuplex - - - -
1 000 M mile, mille millēsimus millie(n)s, milie(n)s milleni milliplex - - - -
2 000 MM duo millia - - - - - - - -


Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]

Anagrammes[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

De l’italien duo.

Nom commun [modifier le wikicode]

duo (pluriel : duoos)

  1. (Musique) Duo.

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 98,8 % des Flamands,
  • 99,7 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

Anagrammes[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]

Same du Nord[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Adverbe [modifier le wikicode]

duo /ˈduo̯/

  1. Là-bas.

Suédois[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du latin duo.

Nom commun [modifier le wikicode]

Commun Indéfini Défini
Singulier duo duon
Pluriel duor duorna

duo \Prononciation ?\ commun

  1. Duo, couple, paire.

Synonymes[modifier le wikicode]

Tatana[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du proto-malayo-polynésien *duha.

Adjectif numéral [modifier le wikicode]

duo \Prononciation ?\

  1. Deux.

Références[modifier le wikicode]

  • Phyllis A. Dunn Chan, Inka Pekkanen, 1989, Learn to Speak Tatana’, Sabah Museum Series C 3, Kota Kinabalu, Sabah Museum and State Archives.

Tchèque[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

De l’italien duo → voir dva.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif duo dua
Vocatif duo dua
Accusatif duo dua
Génitif dua du
Locatif duě
ou duu
duech
Datif duu duům
Instrumental duem duy

duo \dʊɔ\ neutre

  1. Duo.

Synonymes[modifier le wikicode]

Voir aussi[modifier le wikicode]

  • duo sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)