verleden

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun [modifier le wikicode]

verleden \Prononciation ?\ neutre (Indénombrable)

  1. Passé.
    • De zeeënvrijheid behoort tot het verleden.
      La liberté des mers a vécu.
    • Deze tijd zal binnenkort behoren tot het verleden.
      Ce temps sera bientôt révolu.
    • Een verleden hebben <iets schandelijks te verbergen hebben>.
      Avoir un cadavre dans le placard.
    • Het verleden kan mij niet schelen.
      Je me fous du passé.
    • Oude mensen praten vaak over het verleden.
      Les vieilles gens parlent souvent du passé.

Antonymes[modifier le wikicode]

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,6 % des Flamands,
  • 99,4 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

  • (Région à préciser) : écouter « verleden [Prononciation ?] »
  • Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « verleden [Prononciation ?] »

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]