volis
: volíš
Français
Nom commun
| Invariable |
|---|
| volis \Prononciation ?\ |
volis \vɔ.li\ masculin
- Variante de volins.
- Le maire peut assortir sa mise en demeure d’effectuer des travaux de débroussaillement et de nettoyage des rémanents, branchages, chicots, volis, chablis d'une astreinte d'un montant maximal de 100 euros par jour de retard (dans une limite de 5.000 euros).
Références
- « volis », dans Émile Littré, Dictionnaire de la langue française, 1872–1877 → consulter cet ouvrage
Espéranto
Forme de verbe
| Temps | Passé | Présent | Futur |
|---|---|---|---|
| Indicatif | volis | volas | volos |
| Participe actif | volinta(j,n) | volanta(j,n) | volonta(j,n) |
| Participe passif | volita(j,n) | volata(j,n) | volota(j,n) |
| Adverbe actif | volinte | volante | volonte |
| Adverbe passif | volite | volate | volote |
| Mode | Conditionnel | Volitif | Infinitif |
| Présent | volus | volu | voli |
| voir le modèle “eo-conj” | |||
volis \ˈvo.lis\ Composition fondamentale du verbe venant de l’Ekzercaro (Ekz §18-28-31-34-35-39)
- Passé du verbe voli (transitif).
- (Ekz §18) Mi volis lin bati, sed li forkuris de mi.
- (Ekz §28) sed nur ĉar ni volis esprimi direkton,
- (Ekz §31) Li tuj faris, kion mi volis, kaj mi dankis lin por la tuja plenumo de mia deziro.
- (Ekzercaro §34) Mi volis ŝlosi la pordon, sed mi perdis la ŝlosilon
- Je voulais fermer la prte à clé, mais j’ai perdu la clé
- (Ekz §35) Mi ne volis trinki la vinon, ĉar ĝi enhavis en si ian suspektan malklaraĵon.
- (Ekz §39) Ŝi edziniĝis kun sia kuzo, kvankam ŝiaj gepatroj volis ŝin edzinigi kun alia persono.
Prononciation
- France (Toulouse) : écouter « volis [Prononciation ?] »
- Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « volis [Prononciation ?] »