πεῖρα

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : πείρα

Grec ancien[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du proto-grec *peřřa lui-même issu de l’indo-européen commun *périh₂ [1]. Apparenté à περί, perí (« autour »), à l’anglais fear, au latin peritus (« expérimenté »), experior (→ français expérience).
Comparez avec πείρω, peírô (« aller par, traverser »).

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel Duel
Nominatif πεῖρα αἱ πειραι τὼ πείρα
Vocatif πεῖρα πειραι πείρα
Accusatif τὴν πεῖραν τὰς πείρας τὼ πείρα
Génitif τῆς πείρας τῶν [[{{{4}}}ῶν|{{{4}}}ῶν]] τοῖν πείραιν
Datif τῇ πείρ ταῖς πείραις τοῖν πείραιν

πεῖρα, peîra *\ˈpeːˌ.raː\ féminin

  1. Essai, tentative, épreuve.
    • πεῖραν ἔχειν, prouver, faire un essai.

Dérivés[modifier le wikicode]

Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Julius PokornyIndogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959 → consulter cet ouvrage