συγγενής

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Grec[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du grec ancien συγγενής, sungenês.

Adjectif [modifier le wikicode]

συγγενής, syngenís \Prononciation ?\

  1. Congénital, apparenté.

Synonymes[modifier le wikicode]

Dérivés[modifier le wikicode]

Nom commun [modifier le wikicode]

συγγενής, syngenís \Prononciation ?\ masculin

  1. Parent, cousin, personne apparentée.
    • μακρινός συγγενής, lointain cousin.

Références[modifier le wikicode]

  • Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (συγγενής)

Grec ancien[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé de συγγίγνομαι, sungignomai (« être né avec »), lui-même de γίγνομαι, gígnomai (« naître »).

Adjectif [modifier le wikicode]

συγγενής, sungenês *\Prononciation ?\

  1. Congénital, apparenté, fraternel.
    • Κράτος Βία τε, σφῷν μὲν ἐντολὴ Διὸς
      ἔχει τέλος δὴ κοὐδὲν ἐμποδὼν ἔτι.
      ἐγὼ δ' ἄτολμός εἰμι συγγενῆ θεὸν
      δῆσαι βίᾳ φάραγγι πρὸς δυσχειμέρῳ. — (Eschyle, Prométhée enchaîné)
      Kratos et Bia ! Pour ce qui vous concerne, l’ordre de Zeus est accompli. Rien de plus. À cet escarpement tempétueux je n’ose lier violemment un Dieu fraternel. Mais la nécessité me contraint d’oser. Il est terrible d’enfreindre l’ordre du Père. — (traduction)
  2. Inné.

Synonymes[modifier le wikicode]

Antonymes[modifier le wikicode]

Dérivés[modifier le wikicode]

Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]