anezhe
Breton[modifier le wikicode]
Forme de préposition [modifier le wikicode]
Personne | Forme |
---|---|
1re du sing. | acʼhanon |
2e du sing. | acʼhanout |
3e masc. du sing. | anezhañ |
3e fém. du sing. | anezhi |
1re du plur. | acʼhanomp |
2e du plur. | acʼhanocʼh |
3e du plur. | anezho ou anezhe |
Impersonnel | acʼhanor |
anezhe \ã.ˈneː.(z)e\
- (Trégorrois) Troisième personne du pluriel des prépositions a et eus.
- Met hini anezhe na ouie doare ebet eus ar cʼhastell aour. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl /1, Éditions Al Liamm, 1984, page 162)
- Mais aucun d’eux ne savait quoi que ce soit à propos du château en or.
- Met hini anezhe na ouie doare ebet eus ar cʼhastell aour. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl /1, Éditions Al Liamm, 1984, page 162)
- (Trégorrois) Utilisé comme pronom personnel de la troisième personne du pluriel accusatif.
- Dont a rae an dud da gercʼhat anezhe gant kasedoù bihan. — (Fañch Peru, Kanfarded Milin ar Wern, 2008, Skol Vreizh, page 25)
- Les gens venaient les chercher avec des caissettes.
- Dont a rae an dud da gercʼhat anezhe gant kasedoù bihan. — (Fañch Peru, Kanfarded Milin ar Wern, 2008, Skol Vreizh, page 25)