artus

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : Artus

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

(Adjectif) Plutôt que[1] *arctus, du même radical que arma avec le sens initial de « fixé, noué ». Voyez reor.
(Nom commun) Apparenté au grec ancien ἀρτύς, artýs.

Adjectif [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif artus artă artum artī artae artă
Vocatif arte artă artum artī artae artă
Accusatif artum artăm artum artōs artās artă
Génitif artī artae artī artōrŭm artārŭm artōrŭm
Datif artō artae artō artīs artīs artīs
Ablatif artō artā artō artīs artīs artīs

artus \Prononciation ?\

  1. Étroit, serré.
    • artioribus laqueis tenere aliquem — (Cicéron. Verr. 1, 13)
      maintenir une personne dans des liens plus serrés.
  2. Resserré.
    • in artiores silvas carros abdiderunt — (César. G. 7, 18, 3)
      ils cachèrent leurs chariots dans des forêts suffisamment épaisses.

Synonymes[modifier le wikicode]

Dérivés[modifier le wikicode]

  • artē (« étroitement, d'une manière serrée »)
  • artum (« espace étroit »)
  • arto (« serrer fortement, étroitement »)
    • artutus (« trapu »)
    • coarto (« serrer ; condenser, abréger »)
    • adarto (« resserrer »)
    • inarto (« resserrer, diminuer »)
  • exartus (« très étroit »)

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif artus artūs
Vocatif artus artūs
Accusatif artum artūs
Génitif artūs artuum
Datif artūi
ou artū
artubus
Ablatif artū artubus

artus masculin

  1. (Anatomie) (Rare au singulier) Articulation.

Variantes[modifier le wikicode]

Dérivés[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  • « artus », dans Félix GaffiotDictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 167)
  • [1] « artus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage