bătrân

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Roumain[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du latin veterānus « mûr, expérimenté ».

Adjectif [modifier le wikicode]

Adjectif
4 formes
Singulier Pluriel
Masculin
Neutre
Féminin Masculin Féminin
Neutre
Nominatif
Accusatif
Indéfini bătrân bătrână bătrâni bătrâne
Défini bătrânul bătrâna bătrânii bătrânele
Datif
Génitif
Indéfini bătrân bătrâne bătrâni bătrâne
Défini bătrânului bătrânei bătrânilor bătrânelor

bătrân \bə.ˈtrɨn\ masculin singulier

  1. Vieux.

Antonymes[modifier le wikicode]

Nom commun [modifier le wikicode]

masculin Singulier Pluriel
cas non articulé articulé non articulé articulé
Nominatif
Accusatif
bătrân bătrânul bătrâni bătrânii
Datif
Génitif
bătrân bătrânului bătrâni bătrânilor
Vocatif bătrânule bătrânule

bătrân \bə.ˈtrɨn\ masculin singulier (pour une femme, on dit : bătrână)

  1. Vieux, vieillard.

Variantes orthographiques[modifier le wikicode]

  • bătrîn (variante antérieure à la réforme de l'orthographe de 1993)

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]